SkyscraperCity Forum banner

Η επιστροφή των φαντασμάτων του Β' παγκοσμίου πο&#

2K views 5 replies 5 participants last post by  username unnecessary 
#1 ·
http://www.theinsider.gr/index.php?option=com_content&amp%3Bview=article&amp%3Bid=22189&amp%3Bcatid=53&amp%3BItemid=76&fb_action_ids=586245054730234&fb_action_types=og.likes&fb_source=timeline_og&action_object_map=%7B%22586245054730234%22%3A318705168243977%7D&action_type_map=%7B%22586245054730234%22%3A%22og.likes%22%7D&action_ref_map=%5B%5D

Δήμητρα Δρακάκη

Τι θα συνέβαινε αν τα φαντάσματα του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου επέστρεφαν από το παρελθόν στον τόπο όπου πολέμησαν; Κάτι τέτοιο θα είχε στο μυαλό της η Ολλανδή ιστορικός και φωτογράφος Τζο Χέντγουιξ Τεεουγουάιζ, όταν αποφάσισε να συνδυάσει παλιές φωτογραφίες από το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο με σημερινές που έχουν τραβηχτεί στα ίδια μέρη. Σε μία συλλογή που έχει δημιουργήσει με τίτλο «Φαντάσματα της Ιστορίας» η Τζο κάνει μία «εικονική» περιήγηση στο παρελθόν.

Η ίδια δηλώνει για το έργο της: “Πάντα με ενδιέφερε η ιστορία. Οι αυθεντικές φωτογραφίες του πολέμου είναι συνήθως πολύ δραματικές και είναι δελεαστικό να αφήσει κανείς άθικτο όσο το δυνατόν περισσότερο μέρος τους, αλλά μερικές φορές μπορείς να δώσεις μεγαλύτερη έμφαση και να κάνεις πιο δραματική την ιστορία, απλά και μόνο αφήνοντας μια σκιά της αρχικής φωτογραφίας να υποβόσκει στην φωτογραφία στου σήμερα.”

Η ιστορικός από το Άμστερνταμ έθεσε σε εφαρμογή αυτό το παράξενο εγχείρημα όταν ανακάλυψε στην υπαίθρια αγορά της πόλης αρνητικά φωτογραφιών, που απεικόνιζαν τοποθεσίες κοντά στο σπίτι της σε ένα τελείως διαφορετικό πλαίσιο. «Μοιάζει λίγο σαννα ζωγραφίζεις την ιστορία » λέει η Τζο. Έτσι άρχισε σιγά σιγά να χτίζει τη συλλογή τηςαπό το 2007. Στην αρχή το έργο ήταν εύκολο αφού η ίδια ζει στο Άμστερνταμ και αναγνώριζε τις τοποθεσίες στις φωτογραφίες που είχε βρει. Αλλά καθώς το έργο της άρχισε να επεκτείνεται για να συμπεριλάβει και άλλες περιοχέςτου Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, κατάλαβε ότι έπρεπε να διασταυρώνει τα ευρήματά της.

Μερικές φορές δημοσίευσε φωτογραφίεςστο διαδίκτυο και ρωτούσε τους χρήστες αν ήξεραν πού βρισκόταν το απεικονιζόμενο μέρος. Με αυτό τον τρόπο μπόρεσε επίσης να χρησιμοποιήσει φωτογραφίες από άλλες χώρες, χωρίς να έχει βρεθεί η ίδια εκεί. "Ιστοσελίδεςόπως το Photos Normandie την έχουν αφήσει επίσης να χρησιμοποιήσει μερικές από τιςφωτογραφίες που φιλοξενούν.

Η κάθε εικόνα λέει και μία ιστορία. Είναι εντυπωσιακό πως δρόμοι στους οποίους περπατάμε καθημερινά, έχουν αποτελέσει πεδία μάχης στο κοντινό παρελθόν. "Ελπίζω ότι οι φωτογραφίες μου θα κάνουν τους ανθρώπους να σκεφτούν πως η ιστορία είναι μέροςτης ζωής μας και είναι παντού γύρω μας, ότι η ελευθερία που εμείς θεωρούμε δεδομένη αποκτήθηκε σκληρά πάνω στους δρόμους, όπου σήμερα κάνουμε τα ψώνια μας, πηγαίνουμε στη δουλειά ή ακόμα και στους δρόμους που οδηγούν στα σπίτια μας. " λέει η ίδια.


Ολόκληρη, τη καταπληκτική συλλογή φωτογραφιών μπορεί κανείς να βρει στο flickr ΕΔΩ
 
#2 ·
O βομβαρδισμός της πόλης του Πειραιά (WW II)

Μικρό βίντεο από τα αρχεία του ιταλικού κράτους με αφορμή σχολική εργασία, όπου απεικονίζονται οι καταστροφές που υπέστη η πόλη από τις δυνάμεις του άξονα και τους συμμάχους.


 
#3 ·
http://pireorama.blogspot.gr/2012/01/11-1944.html

Για πολλά χρόνια ένα από τα ερώτηματα που υπήρχαν ήταν αν επρόκειτο για αγγλικά ή αμερικάνικα αεροπλάνα. Η ανέλκυση από την θάλασσα όμως ενός αεροπλάνου που έριξαν οι γερμανοί κατά την διάρκεια του πρώτου βομβαρδισμού καθώς και η τυχαία ανακάλυψη βόμβας απέδειξαν περίτρανα ότι επρόκειτο για καθαρά αμερικάνικο βομβαρδισμό που επραγματοποιήθηκε από Ιπτάμενα Φρούρια (Πρόκειται για ένα τετρακινητήριο βαρύ βομβαρδιστικό αεροπλάνο που κατασκευάστηκε από την εταιρία Boeing για τις ανάγκες της Αμερικανικής αεροπορίας. Χρησιμοποιήθηκε κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο κυρίως για τον βομβαρδισμό Γερμανικών στόχων. Μπορούσε να πετάξει σε πολύ μεγάλο ύψος, σε μεγάλες αποστάσεις, μεταφέροντας μεγάλο φορτίο και μπορούσε να αμυνθεί σε εχθρικές επιθέσεις. Ήταν το αεροπλάνο με τη ρίψη περισσοτέρων βομβών από οποιοδήποτε άλλο, κατά τη διάρκεια του πολέμου).

Όμως στο σημείο αυτό οφείλουμε να πούμε ότι έστω και αν ποτέ δεν εύρισκαν το βυθισμένο στον λιμένα αεροσκάφος, έστω και αν ποτέ δεν εύρισκαν βόμβα αμερικάνικου βομβαρδιστικού, δεν θα υπήρχε καμία δικαιολογία να μην φανερωθεί η ταυτότητα των δραστών αφού η αποστολή ουδέποτε εκρατήθει μυστική ή απόρρητη περισσότερο ή λιγότερο από τις υπόλοιπες επιχειρήσεις της εποχής εκείνης.

Οι πιλότοι ουδέποτε κρύφτηκαν, συνέστισαν μάλιστα ενώσεις και συνδέσμους και ανάρτησαν εμφανώς τις αποστολές τους μεταξύ των οποίων ήταν και ο βομβαρδισμός του Πειραιά.
Μικρή έρευνα στο διαδίκτυο είναι αρκετή για να βρει κάποιος τις μοίρες που έλαβαν μέρος, τα αεροπλάνα, τα μέσα της εποχής, τις διαταγές ακόμα και τα ονοματεπώνυμα με τις διευθύνσεις όλων όσων έλαβαν μέρος.
Γιατί άραγε ουδέποτε δημοτική ή άλλη αρχή δεν ήρθε σε επικοινωνία μαζί τους για να παρευρεθούν σε κάποια τελετή, να πούνε την άποψή τους ή να κάνουν γνωστές τις εντολές κάτω από τις οποίες έδρασαν; Έκανε γνωστή δημοτική ή κάποια άλλη αρχή σε αυτές τις ενώσεις τι προξένησαν με την πράξη τους ή οι τελετές αυτές γίνονται τόσα χρόνια μόνο για εσωτερική κατανάλωση και όχι για δημοσιοποίηση κάποιου γεγονότος;;

ΜΕΡΙΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ
Δεν έμεινε σχολείο, νοσοκομείο, εκκλησία, καταφύγιο και γενικά χώρος που συγκεντρώνονταν κόσμος που να μην επλήγηκε.
Η καταστροφή σε κόστος υπολογίστηκε περί τα 325 εκατομ. προπολεμικές δραχμές.
Ο Πειραιάς από την μεγαλοπρέπεια του μεσοπολέμου βυθίστηκε ολοκληρωτικά στο χάος και έκανε χρόνια για να ορθοποδίσει.
Κανένα διεθνές δικαστήριο δεν δίκασε αυτό το έγκλημα πολέμου, ουδείς τιμωρήθηκε.
Κανείς εκπρόσωπος δημοτικής ή άλλης αρχής εζήτησε αποζημίωση και ουδείς αποζημιώθηκε.
Καμμία πόλη που δεν ανήκε εντός της γερμανικής επικράτειας, δεν βομβαρδίστηκε τρεις φορές την ίδια μέρα από δύο διαφορετικές υπερδυνάμεις της εποχής.
Καμία συμμαχική πόλη δεν βομβαρδίστηκε από τους ίδιους τους συμμάχους.
Δεν έγινε ποτέ γνωστός αν υπήρχε διαταγή σύμφωνα με την οποία σφυροκόπησαν αλύπητα τον πληθυσμό και όχι τους στρατιωτικούς στόχους ή εαν αυτό συνέβει λόγω των άσχημων καιρικών συνθηκών που επικρατούσαν.
 
#4 ·
Είναι τρομερό πόσα έχουμε ξεχάσει απο την σύγχρονη ιστορία μας, ή χειρότερα δεν διδαχτήκαμε ποτέ. Μπορεί να μιλάω μόνο για τον εαυτό μου αλλά ίσως και όχι...
 
#5 ·
Προσωπικά τείνω να πιστέψω ότι ήταν πολιτική επιλογή τις τελευταίες δεκαετίες να μην διδάσκεται στο σχολείο η περίοδος μετά την Μικρασιατική Καταστροφή. Ποτέ δεν διδάχθηκα εγώ ή η αδερφή μου ή τα ξαδέρφια μου, η φίλοι και γνωστοί μου τις μεταγενέστερες περιόδους. Ταυτόχρονα είχαμε τις απαραίτητες γνώσεις για τον Β ΠΠ και το Πολυτεχνείο και τη δικτατορία μέσω της κατήχησης τις χρονικές περιόδους των επετείων.

Δεν είναι τυχαίο λοιπόν ότι οι γνώσεις του παιδιού που τελειώνει το σχολείο στην Ελλάδα, μετά από 9 συνεχή έτη διδασκαλίας ιστορίας περιορίζονται στα "της Δικαιοσύνης ήλιε νοητέ" και τα "εδώ Πολυτεχνείο" σε ότι αφορά την περίοδο της δικτατορίας και το Πολυτεχνείο, και τα "Κορόιδο Μουσολίνι" σε ότι αφορά το Β ΠΠ, έχοντας ταυτόχρονα απόλυτη άγνοια της παγκόσμιας ιστορίας, αλλά και της ελληνικής εκτός της περιόδου των Περσικών Πολέμων, του Πελοποννησιακού πολέμου και της Επανάστασης του 1821 και επιδερμική επαφή με τη ρωμαική περίοδο, υπονόμευση του μεσαιωνικού Ελληνισμού.
 
#6 ·
Εγώ πάλι δεν τείνω να πιστέψω, αλλά το πιστεύω.
Σαν ψιλοφυτό που ήμουν και με αγαπημένο μάθημα την Ιστορία, ή τουλάχιστον όση μας διδάσκονταν, ρωτούσα τις καθηγήτριες γιατί κολλούσαμε στην επανάσταση του 1821 κάθε φορά και η απάντηση ήταν πως η ιστορία από την μικρασιατική κατατροφή και μετά είναι ακόμα ευαίσθητη στην Ελλάδα επειδή δεν έχουν περάσει αρκετά χρόνια. :nuts:
Σε αντιδιαστολή, στις ΗΠΑ, έχει ενσωματωθεί στην διδασκαλία της ιστορίας η περίοδος Κλίντον.
 
This is an older thread, you may not receive a response, and could be reviving an old thread. Please consider creating a new thread.
Top