Krótka Historia budynku NOT/Szkieletora/Teimorfy/Unity Centre
(edycja 2020, dzięki postowi kol. vtorek)
1968 (konkurs)-1975 (początek budowy) 1979 (przerwanie budowy) Modernistyczny Budynek Naczelnej Organizacji Technicznej
Autorzy: Krzysztof Leśnodorski, Witold Gilewicz
Koncepcja opracowana przez Pracownię Urbanistyczną Miasta Krakowa w 1970 r. narzucająca podwyższenie wieżowca NOT przy rondzie Mogilskim o 8 kondygnacji w stosunku do koncepcji konkursowej jako pierwszej realizacji nowego Centrum Krakowa. Koncepcja konkursowa z 1968 r. zakładała budowę wieżowca z 16 kondygnacjami, a projekt realizacyjny zakładał już 24 kondygnacje. To miał być pierwszy z wieżowców krakowskiego Manhattanu. Wysokość najwyższych planowanych obiektów miała sięgać 260 m.
Układ przestrzenny nowego centrum Krakowa z zaznaczonym budynkiem NOT
Krakowski Ośrodek Techniki NOT, koncepcja pokonkursowa 1970 – 1972 r.. Autorzy: Zdzisław Arct, Krzysztof Leśnodorski
Projekt realizacyjny - ukończony w 1976 r. Autorzy: Zdzisław Arct, Krzysztof Leśnodorski.
Zdjęcie z fragmentem elewacji
Lata osiemdziesiąte XX wieku - Centrum Kongresowego Nauki i Techniki PAN i NOT
Autorzy: Krzysztof Leśnodorski, Witold Gilewicz.
Projekt Centrum Kongresowego Nauki i Techniki – studium programowo – przestrzenne. Obiekt miał zawierać salę kongresową na 2000 miejsc - koncepcja architektoniczna, plan realizacyjny 1987 – 1988 r. Autorzy: Krzysztof Leśnodorski, Witold Gilewicz.
Szkieletor - kolejne koncepcje kompleksu hotelowo-konferencyjno-usługowego - lata 1989-2003
Projekt zespołu hotelowego (dla Ibis, Novotel), centrum usługowo-handlowego i sali kongresowej na 2000 miejsc. Koncepcje architektoniczne 1989 – 1990 r. na zlecenie SAE Paryż, ILBAU Wiedeń.
Autorzy: Krzysztof Leśnodorski, Witold Gilewicz.
Projekt zespołu hotelowego (dla Ibis, Novotel), centrum usługowo-handlowego i sali kongresowej na 2000 miejsc. Koncepcje architektoniczne 1989 – 1990 r. na zlecenie SAE Paryż, ILBAU Wiedeń.
Autorzy: Krzysztof Leśnodorski, Witold Gilewicz
Projekt hotelu Hilton. Koncepcja architektoniczna z 2000 r. na zlecenie SAE Paryż, ILBAU Wiedeń. Projekt przewidywał rozbiórkę 8 najwyższych kondygnacji i dobudowę drugiej identycznej (bliźniaczej) części architektoniczno–funkcjonalnej.
Autorzy: Krzysztof Leśnodorski, Beata Wawrowska – Chmielek.
Koncepcja dla firmy Telefonica z 2003 r.
Autorzy: Krzysztof Leśnodorski i Witold Gilewicz
Treimorfa - koncepcja dla Verity Development i GD&K Group z 2007 r.
Autor: Hans Kollhoff
W listopadzie 2007 r. pojawił się pomysł obudowania szkieletora kamienną elewacją i podwyższenia obiektu – z 92 metrów do nawet 130. W przebudowie wziął udział zaproszony do współpracy niemiecki architekt Hans Kollhof. Postało kilka wersji koncepcji.
Treimorfa - koncepcje dla Verity Development i GD&K Group z 2011-2015 r.
Autorzy: Marek Dunikowski/DDJM
Unity Centre - projekt dla Verity Development i GD&K Group - DDJM
Autorzy: Marek Dunikowski/DDJM (ob. Baumschlager-Eberle DDJM)
---------------------------------------------------------------------------------------
(tekst z 2004 r.)
Wszystko wskazuje na to, że straszący od lat swym wyglądem niedokończony wieżowiec NOT nazywany "szkieletorem" zmieni wreszcie właściciela. Z nieoficjalnych informacji wynika, że Centrala Zbytu Węgla "Węglozbyt" SA z Katowic podpisała z jednym z brytyjskich inwestorów wstępną umowę sprzedaży 90-metrowego obiektu stojącego przy rondzie Mogilskim.
Wstępna umowa sprzedaży dotyczyłaby kwoty około 16,5 mln zł za tę nieruchomość. Nowy inwestor zamierza wyburzyć 24-piętrowy szkielet budynku i na jego miejscu wybudować 22-piętrowy obiekt :banana: o funkcjach biurowo-apartamentowych. Dla tej inwestycji Węglozbyt złożył już w Wydziale Architektury i Urbanistyki Urzędu Miasta Krakowa wniosek o wydanie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu. Do podpisania ostatecznej umowy między Węglozbytem a nowym inwestorem może dojść pod warunkiem, że zgodzi się na to miasto, które w umowie sprzedaży nieruchomości wraz z wieżowcem zastrzegło sobie prawo pierwokupu. Nowa umowa może być również nie podpisana, jeżeli miasto znajdzie innego inwestora. Skorzystanie przez miasto z tych możliwości w obecnej sytuacji wydaje się być jednak mało realne.
Jeszcze na początku tego roku mówiło się, że miasto przekaże wieżowiec w użytkowanie Akademii Ekonomicznej. Miała ona stać się właścicielem obiektu jako ostatnie ogniwo łańcuszka, po którym budynek miał być przekazywany "z ręki do ręki" w ramach spłaty zadłużenia. Ustalono więc, że w pierwszej kolejności w rozliczeniu długu Węglozbyt odda budynek Kompanii Węglowej SA, a ta z kolei przekaże obiekt skarbowi państwa, którego jest wierzycielem. Wyjaśniano, że dzięki temu prezydent Krakowa będzie mógł sprezentować wieżowiec AE, która chciała zamienić go w centrum naukowo-kongresowo-wystawiennicze. Węglozbyt rozmawiał z miastem, ale przez cały czas szukał też kupca chcącego wyłożyć za budynek gotówkę.
Do budowy wieżowca przystąpiono w 1975 r. Ze względu na brak środków przerwano ją w 1979 r. Zatrzymała się ona na wykończeniu betonowych fundamentów i postawieniu na nich stalowej konstrukcji. Z początkiem lat 90. ubiegłego stulecia Naczelna Organizacja Techniczna sprzedała wieżowiec biznesmenowi Robertowi Hamerlikowi, który kilka lat temu w ramach spłaty zadłużenia przekazał budynek Węglozbytowi. (TYM)
(edycja 2020, dzięki postowi kol. vtorek)
1968 (konkurs)-1975 (początek budowy) 1979 (przerwanie budowy) Modernistyczny Budynek Naczelnej Organizacji Technicznej
Autorzy: Krzysztof Leśnodorski, Witold Gilewicz
Koncepcja opracowana przez Pracownię Urbanistyczną Miasta Krakowa w 1970 r. narzucająca podwyższenie wieżowca NOT przy rondzie Mogilskim o 8 kondygnacji w stosunku do koncepcji konkursowej jako pierwszej realizacji nowego Centrum Krakowa. Koncepcja konkursowa z 1968 r. zakładała budowę wieżowca z 16 kondygnacjami, a projekt realizacyjny zakładał już 24 kondygnacje. To miał być pierwszy z wieżowców krakowskiego Manhattanu. Wysokość najwyższych planowanych obiektów miała sięgać 260 m.
Układ przestrzenny nowego centrum Krakowa z zaznaczonym budynkiem NOT
Krakowski Ośrodek Techniki NOT, koncepcja pokonkursowa 1970 – 1972 r.. Autorzy: Zdzisław Arct, Krzysztof Leśnodorski
Projekt realizacyjny - ukończony w 1976 r. Autorzy: Zdzisław Arct, Krzysztof Leśnodorski.
Zdjęcie z fragmentem elewacji
Lata osiemdziesiąte XX wieku - Centrum Kongresowego Nauki i Techniki PAN i NOT
Autorzy: Krzysztof Leśnodorski, Witold Gilewicz.
Projekt Centrum Kongresowego Nauki i Techniki – studium programowo – przestrzenne. Obiekt miał zawierać salę kongresową na 2000 miejsc - koncepcja architektoniczna, plan realizacyjny 1987 – 1988 r. Autorzy: Krzysztof Leśnodorski, Witold Gilewicz.
Szkieletor - kolejne koncepcje kompleksu hotelowo-konferencyjno-usługowego - lata 1989-2003
Projekt zespołu hotelowego (dla Ibis, Novotel), centrum usługowo-handlowego i sali kongresowej na 2000 miejsc. Koncepcje architektoniczne 1989 – 1990 r. na zlecenie SAE Paryż, ILBAU Wiedeń.
Autorzy: Krzysztof Leśnodorski, Witold Gilewicz.
Projekt zespołu hotelowego (dla Ibis, Novotel), centrum usługowo-handlowego i sali kongresowej na 2000 miejsc. Koncepcje architektoniczne 1989 – 1990 r. na zlecenie SAE Paryż, ILBAU Wiedeń.
Autorzy: Krzysztof Leśnodorski, Witold Gilewicz
Projekt hotelu Hilton. Koncepcja architektoniczna z 2000 r. na zlecenie SAE Paryż, ILBAU Wiedeń. Projekt przewidywał rozbiórkę 8 najwyższych kondygnacji i dobudowę drugiej identycznej (bliźniaczej) części architektoniczno–funkcjonalnej.
Autorzy: Krzysztof Leśnodorski, Beata Wawrowska – Chmielek.
Koncepcja dla firmy Telefonica z 2003 r.
Autorzy: Krzysztof Leśnodorski i Witold Gilewicz
Treimorfa - koncepcja dla Verity Development i GD&K Group z 2007 r.
Autor: Hans Kollhoff
W listopadzie 2007 r. pojawił się pomysł obudowania szkieletora kamienną elewacją i podwyższenia obiektu – z 92 metrów do nawet 130. W przebudowie wziął udział zaproszony do współpracy niemiecki architekt Hans Kollhof. Postało kilka wersji koncepcji.
Treimorfa - koncepcje dla Verity Development i GD&K Group z 2011-2015 r.
Autorzy: Marek Dunikowski/DDJM
Unity Centre - projekt dla Verity Development i GD&K Group - DDJM
Autorzy: Marek Dunikowski/DDJM (ob. Baumschlager-Eberle DDJM)
---------------------------------------------------------------------------------------
(tekst z 2004 r.)
Wszystko wskazuje na to, że straszący od lat swym wyglądem niedokończony wieżowiec NOT nazywany "szkieletorem" zmieni wreszcie właściciela. Z nieoficjalnych informacji wynika, że Centrala Zbytu Węgla "Węglozbyt" SA z Katowic podpisała z jednym z brytyjskich inwestorów wstępną umowę sprzedaży 90-metrowego obiektu stojącego przy rondzie Mogilskim.
Wstępna umowa sprzedaży dotyczyłaby kwoty około 16,5 mln zł za tę nieruchomość. Nowy inwestor zamierza wyburzyć 24-piętrowy szkielet budynku i na jego miejscu wybudować 22-piętrowy obiekt :banana: o funkcjach biurowo-apartamentowych. Dla tej inwestycji Węglozbyt złożył już w Wydziale Architektury i Urbanistyki Urzędu Miasta Krakowa wniosek o wydanie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu. Do podpisania ostatecznej umowy między Węglozbytem a nowym inwestorem może dojść pod warunkiem, że zgodzi się na to miasto, które w umowie sprzedaży nieruchomości wraz z wieżowcem zastrzegło sobie prawo pierwokupu. Nowa umowa może być również nie podpisana, jeżeli miasto znajdzie innego inwestora. Skorzystanie przez miasto z tych możliwości w obecnej sytuacji wydaje się być jednak mało realne.
Jeszcze na początku tego roku mówiło się, że miasto przekaże wieżowiec w użytkowanie Akademii Ekonomicznej. Miała ona stać się właścicielem obiektu jako ostatnie ogniwo łańcuszka, po którym budynek miał być przekazywany "z ręki do ręki" w ramach spłaty zadłużenia. Ustalono więc, że w pierwszej kolejności w rozliczeniu długu Węglozbyt odda budynek Kompanii Węglowej SA, a ta z kolei przekaże obiekt skarbowi państwa, którego jest wierzycielem. Wyjaśniano, że dzięki temu prezydent Krakowa będzie mógł sprezentować wieżowiec AE, która chciała zamienić go w centrum naukowo-kongresowo-wystawiennicze. Węglozbyt rozmawiał z miastem, ale przez cały czas szukał też kupca chcącego wyłożyć za budynek gotówkę.
Do budowy wieżowca przystąpiono w 1975 r. Ze względu na brak środków przerwano ją w 1979 r. Zatrzymała się ona na wykończeniu betonowych fundamentów i postawieniu na nich stalowej konstrukcji. Z początkiem lat 90. ubiegłego stulecia Naczelna Organizacja Techniczna sprzedała wieżowiec biznesmenowi Robertowi Hamerlikowi, który kilka lat temu w ramach spłaty zadłużenia przekazał budynek Węglozbytowi. (TYM)