Deel 2 van de serie over Alaska. Op 8 augustus zijn we vanuit Fairbanks met een bus naar de poolcirkel gegaan, over de Elliott en de Dalton Highway. Ik was graag doorgegaan naar Prudhoe Bay, maar helaas werd dat te kostbaar (tijd en geld). Van de 16 uur die je wegbent zit je ongeveer 10 á 11 uur in de bus. Om het anderhalf uur is er een sanitaire stop (outhouse).
Het is echt heel interessant om te doen, ten eerste omdat je echt compleet weg bent van de bewoonde wereld. Verder leg je maar een klein stukje op de kaart af, terwijl je toch lang onderweg bent. Dat onderstreept nogmaals hoe gigantisch Alaska wel niet is. Verder was het opvallend dat het warmste weer wat we in Alaska gehad hebben op de poolcirkel was. Het was hier net warm genoeg om in je t-shirt rond te kunnen lopen (ongeveer 18 graden). Uiteraard hebben we ook weer aan een paar medereizigers moeten uitleggen dat Amsterdam een stad is, en niet een land.
De eerste 80 mijl van de toer gaan over de Elliott highway, de slechtste asfaltweg die ik ooit gezien heb. Dat komt doordat in de zomer water door het asfalt heen sijpelt, en daar onder blijft liggen door de permafrost. 's Winters bevriest dit en duwt het het asfalt omhoog. Deze weg zou oorspronkelijk doorgaan tot Nome (westkust), maar 80 mijl na de afsplitsing van de Dalton hebben ze maar opgegeven. 100 m nadat de Dalton highway afsplitst van de Elliott highway, stopt het asfalt en wordt het gravel. Het gravel is veel makkelijker bij te houden en dat is ook veel prettiger rijden. Veel minder hobbels. Maar ook hier zijn de kleine geasfalteerde stukken vreselijk.
Maar goed, de foto's. Ze zijn vaak van iets mindere kwaliteit, omdat ze uit de bus genomen zijn en de bus nou eenmaal donkere ramen heeft.
1. We beginnen in het 'pittoreske' Fairbanks
2. De hele stad is een groot eenrichtingsverkeer doolhof. Let ook op de elkaar tegensprekende bordjes rechtsonder :lol:
3. Eskimobeeld in Fairbanks
4. The Arctic Circle Trading Post, het enige huis in Joy, op de Elliott Highway. Heel grappig huis waar je van alles kunt kopen. Gratis koffie, en giga muffins van 1 dollar.
5. Uitzicht vanaf de bus, rijdend op de Elliott Highway
6. De Dalton highway (sterk gezoomd)
7. Verbrande taiga.
8. De weg.
9. Nog een keer.
10. De bus.
11. De Trans-Alaska pipeline
12. Nog een keer
13. Verbrande toendra/taiga
14. Stukje geasfalteerde Dalton Hwy.
15. Prachtig toch?
16. De Yukon river, de enige brug over deze rivier is hier. En geloof het of niet, maar dit is een van de zwaarst bewaakte bruggen in Noord-Amerika. Hoop camera’s en patrouille. Allemaal vanwege de pijpleiding die ook over deze brug gaat.
17. De andere kant op.
18. Motel bij de Yukon river hier je hebt al een stretcher vanaf $150. In Prudhoe Bay is het nog erger, daar kost dit $285.
19. Een gezellig parkeerplaatsje bij het motel. Ahum
20. Een mooie getekende kaart van de Dalton in het motel/restaurant
21. Dode taiga (vermoedelijk door die kutkevers)
22. Parkeerplaats bij Finger Mountain (20 km ten zuiden van de poolcirkel)
23. Hier is helemaal niets.
24. Echt niets.
25. De weg bij Finger Mountain (klein stukje asfalt)
26. De poolcirkel. En natuurlijk kon het overdreven Amerikaanse ritueel van de cirkel oversteken niet uitblijven. Eerst één voor één over de loper, vervolgens moest de rest van de groep applaudisseren, gaf je de gids een hand, en kreeg je een brownie. Aan het eind van de dag kregen we allemaal een diploma dat we in het poolgebied geweest zijn. Typisch Amerikaans.
27. Parkeerplaatsje bij de poolcirkel
28. Gravel.
29. Weer terug bij de brug over de Yukon.
30. Gezien vanaf de zijkant (noordelijke oever)
31. De pijpleiding
32. Nog steeds bij de Yukon river.
Hopelijk vonden jullie het wat
Het is echt heel interessant om te doen, ten eerste omdat je echt compleet weg bent van de bewoonde wereld. Verder leg je maar een klein stukje op de kaart af, terwijl je toch lang onderweg bent. Dat onderstreept nogmaals hoe gigantisch Alaska wel niet is. Verder was het opvallend dat het warmste weer wat we in Alaska gehad hebben op de poolcirkel was. Het was hier net warm genoeg om in je t-shirt rond te kunnen lopen (ongeveer 18 graden). Uiteraard hebben we ook weer aan een paar medereizigers moeten uitleggen dat Amsterdam een stad is, en niet een land.
De eerste 80 mijl van de toer gaan over de Elliott highway, de slechtste asfaltweg die ik ooit gezien heb. Dat komt doordat in de zomer water door het asfalt heen sijpelt, en daar onder blijft liggen door de permafrost. 's Winters bevriest dit en duwt het het asfalt omhoog. Deze weg zou oorspronkelijk doorgaan tot Nome (westkust), maar 80 mijl na de afsplitsing van de Dalton hebben ze maar opgegeven. 100 m nadat de Dalton highway afsplitst van de Elliott highway, stopt het asfalt en wordt het gravel. Het gravel is veel makkelijker bij te houden en dat is ook veel prettiger rijden. Veel minder hobbels. Maar ook hier zijn de kleine geasfalteerde stukken vreselijk.
Maar goed, de foto's. Ze zijn vaak van iets mindere kwaliteit, omdat ze uit de bus genomen zijn en de bus nou eenmaal donkere ramen heeft.
1. We beginnen in het 'pittoreske' Fairbanks
2. De hele stad is een groot eenrichtingsverkeer doolhof. Let ook op de elkaar tegensprekende bordjes rechtsonder :lol:
3. Eskimobeeld in Fairbanks
4. The Arctic Circle Trading Post, het enige huis in Joy, op de Elliott Highway. Heel grappig huis waar je van alles kunt kopen. Gratis koffie, en giga muffins van 1 dollar.
5. Uitzicht vanaf de bus, rijdend op de Elliott Highway
6. De Dalton highway (sterk gezoomd)
7. Verbrande taiga.
8. De weg.
9. Nog een keer.
10. De bus.
11. De Trans-Alaska pipeline
12. Nog een keer
13. Verbrande toendra/taiga
14. Stukje geasfalteerde Dalton Hwy.
15. Prachtig toch?
16. De Yukon river, de enige brug over deze rivier is hier. En geloof het of niet, maar dit is een van de zwaarst bewaakte bruggen in Noord-Amerika. Hoop camera’s en patrouille. Allemaal vanwege de pijpleiding die ook over deze brug gaat.
17. De andere kant op.
18. Motel bij de Yukon river hier je hebt al een stretcher vanaf $150. In Prudhoe Bay is het nog erger, daar kost dit $285.
19. Een gezellig parkeerplaatsje bij het motel. Ahum
20. Een mooie getekende kaart van de Dalton in het motel/restaurant
21. Dode taiga (vermoedelijk door die kutkevers)
22. Parkeerplaats bij Finger Mountain (20 km ten zuiden van de poolcirkel)
23. Hier is helemaal niets.
24. Echt niets.
25. De weg bij Finger Mountain (klein stukje asfalt)
26. De poolcirkel. En natuurlijk kon het overdreven Amerikaanse ritueel van de cirkel oversteken niet uitblijven. Eerst één voor één over de loper, vervolgens moest de rest van de groep applaudisseren, gaf je de gids een hand, en kreeg je een brownie. Aan het eind van de dag kregen we allemaal een diploma dat we in het poolgebied geweest zijn. Typisch Amerikaans.
27. Parkeerplaatsje bij de poolcirkel
28. Gravel.
29. Weer terug bij de brug over de Yukon.
30. Gezien vanaf de zijkant (noordelijke oever)
31. De pijpleiding
32. Nog steeds bij de Yukon river.
Hopelijk vonden jullie het wat