SkyscraperCity Forum banner

Vlamingen zoeken Wallonië op / Flamands s'installent en Wallonie

7K views 17 replies 11 participants last post by  Meurisse 
#1 ·
BRUSSEL - Door de hoge vastgoedprijzen in Vlaanderen steken Vlamingen de taalgrens over.
Dat Vlamingen steeds meer de taalgrens oversteken, blijkt uit een recente studie van de Vlaamse Confederatie van Immobiliënberoepen (CIB). 'Onze makelaars krijgen voortdurend Vlamingen over de vloer die naar het Waalse grensgebied willen verhuizen', zegt CIB-voorzitter Luc Machon.

De grootste stijging van het aantal Vlamingen viel de voorbije jaren op te merken in Geldenaken en Vloesberg, waar er jaarlijks tien procent Vlamingen bijkomen. Ook Hannuit (Hannut) en Bevekom (Beauchevain) zijn populair bij de Vlamingen, al begint de toename daar stilaan te stabiliseren. Wat bouwaanvragen betreft is er vooral in Graven (Grez-Doiceau), Hannuit en Geldenaken een stijging van het aantal Vlaamse aanvragen vast te stellen. Sommige Waalse grensregio's vallen zo in de smaak dat het aantal bouwgronden er schaars begint te worden. Volgens de recentste officiële cijfers migreerden in 2006 242.876 Vlamingen naar een ander gewest in ons land. 'Het tegenovergestelde - Walen die zich in Vlaanderen komen vestigen - zien we veel minder', zegt Machon. 'Door de komst van de Vlamingen merken we dat heel wat Walen zelfs dieper Wallonië intrekken.'

De belangrijkste reden voor de populariteit van Wallonië zijn de vastgoedprijzen, die in het zuiden van het land nog een stuk lager liggen dan in Vlaanderen. 'Een ruime woning met twee of drie slaapkamers is in Wallonië al verkrijgbaar tussen 175.000 en 285.000 euro. In Vlaanderen betaal je daarvoor al snel 470.000 euro, bijna het dubbele. '

Voorts is er nog het argument van de bereikbaarheid. 'Vanuit de Waalse taalgrensgebieden raak je vlot in de grotere steden', zegt Machon. (dhh)



(dhh)

http://www.standaard.be/Artikel/Detail.aspx?artikelId=AK1T38FP
 
See less See more
#2 ·
Jodoigne, waar Vlamingen thuis zijn

JODOIGNE - reportage Vlamingen verhuizen naar Jodoigne Jodoigne wordt meer Geldenaken dan het ooit geweest is. De thuisstad van Louis Michel (MR) trekt, samen met andere Waalse randgemeenten, steeds meer Vlamingen aan. Net zoals Wim Van Heymbeek en Chantal Magosse: 'We hebben het ons nog geen dag beklaagd dat we Walen zijn geworden.'
Van onze redactrice



De Waals-Brabantse taalgrensgemeente Jodoigne ligt net geen veertig kilometer onder Brussel. Verborgen tussen uitgestrekte velden herbergt de gemeente zowel Walen als Vlamingen. Niet zover van het centrum ligt het huis van Wim Van Heymbeek (61) en Chantal Magosse (50), in een gloednieuwe woonwijk in de Rue de l'Ardoisière. Het huis is opgetrokken in een typische, landelijke pastoriestijl, net als dat van hun overburen. Van op hun terras in de tuin kijken ze uit op het aangrenzende park met enorme bomen. Idyllisch.

'Voor 29.800 euro hebben we hier vier are grond gekocht,' vertelt Van Heymbeek. 'Dat vind je gewoonweg niet meer in Vlaanderen. We hebben hier ook veel meer natuur en ruimte rondom ons. Als ik deze plek in Vlaanderen had gevonden, dan was ik misschien nooit naar hier verhuisd. Maar intussen wonen we hier graag. Mijn vrouw en ik zijn met pensioen en hoeven dus niet meer op en af naar Brussel. Dat heeft samen met de prijs de doorslag gegeven. Mijn dochter heeft vorige week een stuk grond gekocht in het Antwerpse Duffel. Drie are voor 82.000 euro. En dan staat er nog geen woning op.'

Het paar is lang niet de enige Vlamingen die naar Jodoigne trokken. Elk jaar komen er tien procent meer Vlamingen bij.

'De prijzen van bouwgronden en koopwoningen zijn hier relatief laag', zegt burgemeester Jean-Paul Wahl (MR). 'Je hebt hier ook een groter landelijk gevoel dan in het aangrenzende Tienen en krijgt er een ideale verbinding naar Brussel bij. We hebben hier ongeveer 13.000 inwoners en ondertussen zijn daar al minstens duizend Vlamingen bij. Onder hen veel jongeren die eerst iets huurden in Tienen terwijl ze hun huis bouwden in Jodoigne.'

Ook in de doodlopende straat van Wim Van Heymbeek en Chantal Magosse wonen er Vlamingen. 'Vijf van de acht huizen hier zijn bewoond door Vlamingen. Elk jaar houdt de buurt een barbecue waarop we elkaar beter leren kennen', zegt Van Heymbeek. 'In de gemeente weten we niet altijd wie Nederlandstalig is. Iedereen past zich hier aan en zegt bonjour. Je kan hier als Vlaming ook niet echt eisen stellen, maar eigenlijk vinden we dat ook niet erg. Eén keer wilde een verkoopster zelfs absoluut Nederlands tegen ons praten zodat ze de taal kon oefenen.'

De Franstalige inwoners van Jodoigne zijn best tevreden met hun Vlaamse stadsgenoten. Slagerij 'Boucherie Pierre' ligt recht tegenover het gemeentehuis en ziet elk weekend grote groepen Vlamingen naar de markt komen. 'Velen wonen hier, maar er komen er ook vanuit Tienen en Leuven om hun inkopen te doen', zegt slagerin Sandrine Pierre (33). 'Tien procent van onze omzet in het weekend komt van Vlaamse klanten. Al die communautaire problemen tussen Frans- en Nederlandstaligen zijn toch nutteloos. Hier gaat dat ontzettend goed tussen ons.' Het enige waar Wim Van Heymbeek en Chantal Magosse wat minder tevreden over zijn, is het kabelabonnement. 'De enige Vlaamse zenders zijn VRT en Canvas. En een schotelantenne is onmogelijk door de hoge bomen rondom ons. Goh, dan maken we minder ruzie, mijn vrouw en ik. Er zit niets anders op dan naar Ketnet of de VRT te kijken.' (lacht)



Sara Danneels

http://www.standaard.be/Artikel/Detail.aspx?artikelId=AK1T38FS
 
#4 ·
Misschien kan er geruild worden? Rode, Linkebeek, wezenbeek voor Jodoigne, Grez-doiceau, beauvechain en Hannut.
Ik ken persoonlijk nogal wat vlamingen die verhuisd zijn naar Beauvechain, Waterloo en Ittre.

Het is opvallend hoe de plaatselijke bevolking geen er geen problemen mee heeft, dat komt natuurlijk omdat die Vlamingen gewoon Frans spreken en geen taalfaciliteiten eisen.
 
#6 ·
Hix, die vergelijking is een vlaamse boutade.

Faciliteitengemeenten hebben die status omdat ze veel anderstaligen kenden vóór de vastlegging van de taalgrens.
Vlaamse gemeenten waar achteraf franstaligen zijn ingetrokken of omgekeerd kennen geen faciliteiten of eisen tot faciliteiten.
 
#5 ·
Het is opvallend hoe de plaatselijke bevolking geen er geen problemen mee heeft, dat komt natuurlijk omdat die Vlamingen gewoon Frans spreken en geen taalfaciliteiten eisen.
Idem in Tienen en Landen, hoor, waar historisch gezien toch ook redelijk wat Franstaligen wonen.

Vorig jaar overigens nog met de burgemeesters van Grez-Doiceau en Beauvechain gepraat. We zullen nooit weten exact hoeveel Nederlandstaligen er in die gemeenten wonen, want officieel zijn 't allemaal Walen ;) Ze sturen hun kids wel nog allemaal naar scholen aan de andere kant van de taalgrens...

mvg
JJN
 
#7 ·
Niet waar hoor, Snot. Liedekerke bijvoorbeeld of Overijse... en nog heel wat andere gemeenten in Vlaams Brabant staan onder druk om Nederlandsonkundigen in het Frans te woord te staan. Ik wil er geen oordeel over vellen maar er is toch een groot verschil tussen een Vlaming in Wallonie of een Franstalige in Vlaanderen...
 
#8 ·
Inderdaad. Geen (Vlaamse) hond die eraan denkt om in het gemeentehuis van Jodoigne z'n papieren in het Nederlands te eisen. Laat staan bij de bakker z'n brood in het Nederlands te bestellen.

Geen wonder dat de plaatselijke bevolking er geen probleem mee heeft. Moesten de Franstaligen in pakweg Overijse dezelfde moeite doen was er daar waarschijnlijk ook geen probleem. Alleen zit je daar met het FDF dat de Franstaligen ophitst en ze aanspoort om zich niet aan te passen aangezien "ze toch maar op enkele kilometers van Bruxelles wonen!" Logisch toch!
 
#12 ·
Wij waren 5 jaar terug op vakantie in Flobeq/vloesberg en het was opvallend hoeveel Vlamingen daar hun riante stulpje bouwden of herinrichten. Een pak goedkoper dan in het dure Brakel aan de ander kant van de taalgrens. We logeerden daar trouwens bij uitgeweken Antwerpenaren.

Of dit steeds een goede keuze is valt nog te bezien. Voor wie gewoon even de taalgrens overwipt is er geen probleem, maar wie van een stuk verder in Vlaanderen komt en zijn werk en familie en vriendenkring wil behouden, blijft het toch telkens een stuk verder rijden. Die levenslange meerkost aan mobiliteit wordt wat te vaak over het hoofd gezien, vermoed ik.

Of het er wat mee te maken heeft weet ik niet, maar die Antwerpse vrouw in Flobeq was flink depressief. Wie de duurdere Vlaamse grootstad ruilt voor de goedkopere Waalse boerenbuiten, kan behoorlijk geïsoleerd raken, denk ik.

Maar dat hangt af van persoon tot persoon natuurlijk.
 
#13 ·
Inderdaad, de westhoek zal ook wel goedkoper zijn dan de stadsrand. Maar feit dat de jongeren daar wegtrekken zal wel een reden hebben.
Met de olieprijzen zal het gedaan zijn om om het even waar een dikke villa neer te zetten.
Wat ben je met je grote tuin en een kast van een huis ergens in een verlaten gat?
 
#15 ·
Het blijft nog altijd zo dat de kost van de verplaatsingen te weinig aan de mensen doorgerekend wordt. Zeer veel bedrijven en overheidsinstelling betalen de openbaar vervoersabonnementen terug en zeer veel mensen krijgen gewoon een bedrijfswagen met tankkaart.
Normaal gesproken wordt een duurder huis in de stad gecompenseerd door goedkopere verplaatsingskosten.
Bijvoorbeeld betalen de meeste van mijn kollega's 200 euro per maand aan benzine, vaak hun vrouw/man ook. Daarbovenop de eigenlijk kost voor de wagen dan betalen ze (of het bedrijf) 5 000 euro per jaar of 10 000 voor een koppel aan auto kosten. In het geval voor een alleenstaande kunnen ze toch gemakkelijk 200 to 400 per maand meer betalen voor een huis in de stad. Om dan nog niet te spreken over de tijd die ze uitsparen. Toch zo'n twee uur per dag minder onderweg!
En de kost voor de maatschappij? Luchtvervuiling, investeringen in wegen en ov, platteland wordt verkaveld, de stad verpaupert, werknemers die vaker ziek zijn omdat ze een uur vroeger moeten opstaan en een uur later thuis... en nog zoveel nadelen...
 
#16 ·
^^ Dat komt denk ik doordat mobiliteit een belangrijke factor is in de groeimogelijkheden van een economie. De VS is bijvoorbeeld veel competatiever op dat vlak omdat iemand uit New York veel gemakkelijker naar Californië verhuist dan een Nederlander/Vlaming verhuist naar Roemenië voor een baan (begrijpelijk ook). Door het werken bij een verre werkgever aantrekkelijker te maken door de vervoerskosten dmv tegemoetkomingen te reduceren wordt die manco van de Europese economieën teniet gedaan...
 
#17 ·
Er is een ander probleem. De belastingen en andere kosten (leges) bij het kopen en verkopen van huizen moet fors naar beneden zodat mensen sneller geneigd zijn om dichter bij hun werk te gaan wonen.
In de USA is het heel simpel om een huis te kopen/verkopen en de belastingen erop zijn heel erg laag. In België lijdt je een groot financieel verlies bij verhuizen.
 
#18 ·
en nu ook andersom:

deredactie.be

Kwart meer Walen verhuizen naar Vlaanderen: "Gaan dichter bij het werk wonen"

wo 07/06/2017 - 07:22 Zico Saerens

Er verhuizen steeds meer Walen naar Vlaanderen. Vorig jaar hebben 9.198 gezinnen de taalgrens overgestoken, een kwart meer dan het jaar voordien. Dat schrijft Het Belang van Limburg. De voornaamste reden is dat steeds meer Walen ook in Vlaanderen komen werken.


De tendens was jarenlang duidelijk én onveranderd. Consequent waren er meer Vlamingen die naar Wallonië verhuisden dan omgekeerd. In 2015 keerde de beweging zich en waren er voor het eerst meer Vlamingen die de taalgrens overstaken dan omgekeerd. En die tendens zette zich in 2016 door, zo blijkt uit cijfers van de Federale Overheidsdienst Binnenlandse Zaken.

Zo kozen vorig jaar 9.198 Waalse gezinnen voor een nieuwe stek in het andere deel van het land. Een kwart meer dan de 7.463 die dat in 2015 deden. En ook vanuit Brussel werd de voorbije acht jaar nooit vaker richting Vlaanderen uitgeweken.

"Daar zijn verschillende redenen voor", zegt Kristophe Thijs van CIB, de Vlaamse beroepsvereniging van vastgoedmakelaars, aan VRT Nieuws. Hij benadrukt wel dat een gedetailleerde analyse - op basis van de cijfers per provincie - nog moet volgen. "Maar wellicht heeft het veel te maken met de zogenoemde woonmobiliteit. We zien dat de afgelopen jaren steeds meer Walen een job vonden in Vlaanderen. Het laatste jaar gaat het om een stijging van zo'n 23 procent. Mensen beslissen daarop om in de buurt van hun werkgever te gaan wonen om zo het fileprobleem te vermijden."

Anderzijds kunnen er ook een aantal overheidsmaatregelen meespelen, denkt Thijs. Zo betaal je in Wallonië nog steeds 12,5 procent registratierechten bij de aankoop van een woning, terwijl dat in Vlaanderen 5 of 10 procent is. "Al zal niemand enkel om die reden de oversteek maken."

Vlamingen naar Wallonië

Ter vergelijking: in 2016 trokken 7.016 Vlaamse gezinnen gingen naar Wallonië. Dat is weer lichtjes meer dan in 2015 (6.758), maar de dalende trend is de afgelopen jaren wel duidelijk.



Christophe Deborsu: "Beeld van N-VA die Walen tegenhield naar Vlaanderen te trekken, is weg"

wo 07/06/2017 - 09:27 Zico Saerens

De nieuwe cijfers over het stijgende aantal Walen dat naar Vlaanderen verhuist, verbazen journalist Christophe Deborsu niet. De man woont officieel in Namen, maar verblijft een derde van zijn tijd bij zijn vrouw in Schelle. "Walen beseffen steeds meer dat de kloof tussen de gewesten groter wordt. Vlaanderen wordt interessanter."


Vorig jaar hebben iets meer dan 9.000 Waalse gezinnen een nieuwe stek gezocht én gevonden in Vlaanderen. Dat zijn er een kwart meer dan een jaar eerder, zo blijkt uit nieuwe cijfers van FOD Binnenlandse Zaken. Het gaat om een stijging die zich de afgelopen jaren heeft ingezet.

Die cijfers verrassen Christophe Deborsue niet. Hij werkt als journalist voor de Franstalige zender RTL, woont officieel in Namen, maar is ook in Vlaanderen bekend. Hij woont er ook, voor een derde van zijn tijd.

"Walen beseffen steeds meer dat er een grote kloof is tussen de twee gewesten", zegt Deborsu in "De ochtend" op Radio 1. Hij geeft meteen een hele reeks voorbeelden, zoals de goedkopere registratie- en successierechten. "Maar Walen zijn het ook stilaan beu dat de economische groei beter blijft in Vlaanderen. Bovendien is het onderwijs er beter en is er de helft minder werkloosheid. Ik kan nog een tijdje doorgaan, dus ik kan maar beter stoppen."

"De aanwezigheid van de N-VA heeft veel Walen ook gerustgesteld", zegt de journalist. "Tot 2014 was dat een onbekende partij, die de indruk gaf te strijden voor een onafhankelijk Vlaanderen. Nu zien we dat Jan Jambon (minister van Binnenlandse Zaken, nvdr.) en Theo Francken (staatssecretaris voor Asiel en Migratie, nvdr.) goed werk leveren. Het beeld van N-VA dat Walen tegenhield om naar Vlaanderen te verhuizen, is minder aanwezig."

Anderzijds heeft Wallonië ook veel te bieden, benadrukt Deborsu. "De gronden zijn hier drie keer goedkoper, de luchtkwaliteit is beter en er zijn meer plaatsen om te bouwen. Ook de Vlamingen zijn hier meer dan welkom. We zullen ze met open armen ontvangen."​


Christophe Deborsu : "l’écart entre la Wallonie et la Flandre se creuse"

mer. 07/06/2017 - 10:51 Aubry Touriel

De plus en plus de Wallons vont habiter en Flandre et ça ne surprend pas le journaliste Christophe Deborsu. Il habite officiellement à Namur mais passe le tiers de son temps à Schelle, près d’Anvers. "Les Wallons se rendent de plus en plus compte que l’écart se creuse."


En 2016, plus de 9 000 familles "wallonnes" ont décidé de franchir la frontière linguistique pour s'installer en Flandre, soit une augmentation d'un quart par rapport à l'année précédente, révèlent des statistiques du SPF Intérieur.

Ces chiffres ne surprennent pas Christophe Deborsu, l’un des rares journalistes connus des deux côtés de la frontière linguistique. Journaliste à RTL, il habite officiellement à Namur, mais passe le tiers de son temps en Flandre. Plus précisément à Schelle, dans la région anversoise, où il habite avec sa femme Annick De Wit, journaliste pour Het Laatste Nieuws.

"Les Wallons se rendent de plus en plus compte que l’écart entre les deux régions se creuse", a-t-il expliqué lors de l’émission radio "De Ochtend" sur Radio 1. Ils donnent toute une série d’exemples au niveau fiscal, comme les droits d’enregistrement et de succession meilleurs marchés. "Les Wallons commencent à en avoir marre que la croissance économique reste supérieure en Flandre. En outre, l’enseignement y est meilleur et le taux de chômage est deux fois moins élevé. Je peux encore en parler pendant des heures, mais je préfère m’arrêter..."

La N-VA au fédéral rassure

Selon Christophe Deborsu, la présence de la N-VA au gouvernement fédéral a permis d’apaiser certaines appréhensions du côté wallon : "Jusqu’en 2014, la N-VA était un parti inconnu qui donnait l’impression de lutter pour une Flandre indépendante. Ils voient désormais que Jan Jambon (ministre de l’Intérieur) et Theo Francken (secrétaire d’État à l’Asile et Migration) font un assez bon travail. L’image de la N-VA qui empêchait les Wallons de déménager en Flandre est moins présente."

Dans le même temps, il estime aussi que la Wallonie a beaucoup à offrir : "Les terrains y sont trois moins chers, la qualité de l’air y est meilleure et il y a beaucoup d’espace pour construire. Les Flamands sont également les bienvenus ici, nous les recevrons les bras ouverts."​
 
This is an older thread, you may not receive a response, and could be reviving an old thread. Please consider creating a new thread.
Top