[Łódź ●] 58, Piotrkowska (od)nowa

Wiesz czego łodzianom na Piotrkowskiej brakuje?





Nie patrz tu...





Nie patrz niżej...





Naprawdę proszę nie zaglądaj...





Błagam Cię...





Zaprzestań...





A więc





Łodzianom brakuje na Piotrkowskiej wiaduktów i przejść podziemnych. :nuts:





Kocham Łódź. hno:





No more drama...

Jak ktoś ma czas i chęć:

PGE Dystrybucja Łódź - Teren S.A.
90-105 Łódź, ul. Piotrkowska 58
tel.: (+48) 042 675 20 00
fax: (+48) 042 675 20 01
e-mail:[email protected]
www: www.zelt.pl

Rzecznik prasowy PGE Dystrybucja Łódź-Teren S.A. - Bartosz Wiśniewski
tel. kom. 695 894 408
e-mail: [email protected]


NIP: 725-00-30-626

Sąd Rejonowy dla Łodzi - Śródmieście w Łodzi
XX Wydział KRS; Nr KRS 0000040237 z dnia 15.12.2008 r.


Od dnia 19 stycznia 2007r. 85% akcji PGE Dystrybucja Łódź-Teren S.A. należy do firmy PGE Energia S.A., natomiast 15% akcji, na podstawie art. 36 ustawy z dnia 30 sierpnia 1996r. o komercjalizacji i prywatyzacji oraz par. 12 ust. 2 rozporzadzenia Ministra Skarbu Państwa z dnia 29 stycznia 2003r. w sprawie szczegółowych zasad podziału pracowników na grupy, ustalenia liczby akcji przypadajacych na każdą z tych grup oraz trybu zbywania akcji przez uprawnionych pracowników, podlega procesowi nieodpłatnego udostępniania akcji pracownikom Spółki. Proces udostępniania akcji zostanie zakończony 21 kwietnia 2008r.

Zgodnie z Kodeksem spółek handlowych władzami spółki jest Walne Zgromadzenie, Rada Nadzorcza oraz Zarząd.


* Walne Zgromadzenie
* Rada Nadzorcza:
*
Przewodniczący Rady Nadzorczej Stefan Czerwiński
Wiceprzewodnicząca Rady Nadzorczej Aneta Fałek
Członek Rady Nadzorczej Kamilla Biernikowicz
Członek Rady Nadzorczej Paweł Szymański
Członek Rady Nadzorczej Krzysztof Szwed


* Zarząd
Prezes Zarządu
Dyrektor Naczelny
Rafał Kuźniak
Członek Zarządu
Dyrektor ds. Dystrybucji

Członek Zarządu

Leszek Plich

Waldemar Kaczerski

No trochę przesadziłeś chyba, ale nie zmienia to faktu, przynajmniej w moich oczach więcej powinno być wspólnot niż kamieniczników. Prywatne na Piotrkowskiej i w dobrych punktach w jej okolicy oraz na Narutowicza na przykład. Reszta powinna sobie sama radzić.

A mieszkania po kosztach powinni dostać prawo wykupu Ci co mieszkają po 50, 60 lat a nie pseudoinwestorzy. Ci co nie zalegają z płaceniem rachunków.

Tak w ogóle ciekawy czytałem komentarz na GW, że ludzie dostają zlecenie na niepłacenie czynszu, każdemu się opłaca, doją nas i jedni i drudzy...

Masz jakieś konkrety co do tych opasłych kamieniczników co posiadają i gdzie?

W takim razie nie mam żadnej wątpliwości że WBiL działa na szkodę mieszkańców naszego miasta, widząc interes kamieniczników, pseudoinwestorów min. z Krakowa, którzy myślą że TO IM się należy. Nie należy. Nikt w Łodzi przedwojennej nie miał 60 kamienic nawet fabrykant. Nie myślę. Kto i z jakich źródeł ma na to pieniądze żeby skupować je hurtowo? Prywatyzacja dla mieszkańców Łodzi i wykupy po kosztach właśnie dla nich. Inaczej zawsze będziemy mieszkać u kogoś. Ciekawe ilu z tych inwestorów mieszka w tym mieście i je prawdziwie szanuje?

http://www.czsz.bzzz.net/czarny/node/2996

Gentryfikacja po łódzku, czyli nowy, wspaniały świat prof. Markowskiego
Czarny Sztandar, czw., 15/07/2010 - 17:51

* Artykuły, polemiki, kontrowersje

Wraz z narzuceniem Łodzi rządowego komisarza, ultraliberała i aparatczyka Platformy Obywatelskiej Tomasza Sadzyńskiego gentryfikacja naszego miasta nabrała przyspieszenia. Nie przejmując się brakiem demokratycznego mandatu do kierowania miastem, nowa ekipa z zapałem zabrała się do prowadzania w mieście liberalnych porządków. Najpierw przeprowadzono nowelizację miejskiego budżetu pod dyktando partyjnych władz, drastycznie obniżając wydatki na miejskie inwestycje i niektóre usługi publiczne, później, ignurując obowiązujące w mieście przepisy dotyczące konsultacji społecznych rozpoczęto intensywane starania o budowę spalarni śmieci, pomimo gwałtownego sprzeciwu mieszkańców okolicy, w której ma powstać zakład. Praktycznie każdy tydzień przynosi kolejne informacje o czystkach w miejskich urzędach i obsadzaniu kolejnych posad politycznymi sojusznikami nowych władz i kolejnych projektach, opartych na niesławnej zasadzie „partnerstwa publiczno – prywatnego”: finansowanych z publicznych środków, przynoszących jednak dochody prywatnym firmom.
Zmianę klimatu na szczytach lokalnej władzy doskonale wyczuli właściciele łódzkich kamienic, nasilając represje przeciwko mieszkającym w nich „komunalnym” lokatorom. Świadomi własnej bezkarności i cichego przyzwolenia władz miasta na „ostateczne rozwiązanie kwestii lokatorskiej”, działając na granicy prawa kamienicznicy wypowiedzieli prawdziwą wojnę lokatorom. Tylko w ostatnim tygodniu lokane media poinformowały o bezprawnym wyłączeniu wody w kamienicy przy Pomorskiej, na Nowomiejskiej komunalni lokatorzy prywatnego budynku zmuszeni są mieszkać w grożącym zawaleniem się budynku, po tym, jak prywatny właściciel doprowadził go do ruiny, by pozbyć się „komunalnych”. Podobna sytuacja panuje na Drewnowskiej, na Więckowskiego zdesperowana rodzina zagroziła popełnieniem zbiorowego samobójstwa w razie eksmisji do mieszkania zastęczego, na które nie było jej stać. Interweniowali antyterroryści.
Mimo, że bieda i wykluczenie tysięcy łódzkich rodzin, zasiedlających komunalne mieszkania są bezpośrednim następstwem neoliberalnych reform ekonomicznych po roku 1989, w tym świadomego doprowadzenia do upadku łódzkiego przemysłu włókienniczego, dającego pracę dziesiątkom tysięcy „komunalnych”, liberalni politycy nie tracą dobrego nastroju. Na fali entuzjazmu dla gentryfikacji śródmieścia Łodzi i neoliberalnych porządków w mieście ze swej zapomnianej przez boga i studentów Katedry Zarządzania Miastem i Regionem UŁ wyłonił się profesor Tadeusz Makowski , który w wywiadzie, udzielonym 14 lipca lokalnemu wydaniu Gazety Wyborczej zachęca władze miasta do dalszego „zaostrzenia kursu” wobec zalegających z czynszem komunalnych lokatorów, handlarzy z łódzkich targowisk i wszystkich tych, dla których nie ma miejsca w rządzonym przez liberałów mieście.
Lektura wywiadu z prof. Markowskim nie pozostawia złudzeń, co czeka najuboższych (czy raczej „niedostatecznie bogatych”) mieszkańców miasta pod rządami liberałów. Markowski zaleca wprost do dalszych wysiedleń mieszkańców śródmieścia, „mimo uporu lokatorów” i zachęca władze, by w nieuniknionym konflikcie między lokatorami a właściecilami kamienic postawiły na prywatnych właścicieli i ubolewa, że „(...)ciągle mamy piętno błędnego myślenia, że prywatny jest gorszy niż komunalny. Urzędnicy wolą mieć kontakt z nędznym zakładem budżetowym niż z przedsiębiorcą.” A co z lokatorami? Coż, jak twierdzi profesor, „jeśli marzymy o ożywieniu Śródmieścia, muszą chcieć w nim zamieszkać zamożniejsi”, i dodaje: „jasne jest, że część kamienic trzeba wysiedlić”. Dla obywateli drugiej kategorii, nienależących do grupy „zamożniejszych” i w związku z tym pozbawionych prawa do mieszkania w śródmieściu Łódzki, Markowski przewiduje przesiedlenie do „(...)tanich lokali, już nie w centrum miasta” i ubolewa, że miastu nie ma wystarczającej ilość lokali socjanych w odpowiednio nieatrakcyjnych i odległych od centrum lokalizacjach.
W wywiadzie dla Gazety Wyborczej profesor nalega, by ten drastyczny, antyspołeczny i antylokatorski program wprowadzić w życie jak najszybciej, jeszcze przed wyborami samorządowymi, pod rządami ekipy niepochodzącej wprawdzie z demokratycznych wyborów, pozbawionej za to głupich, prospołecznych sentymentów i zdecydowanej realizować neoliberalne reformy w mieście. Poza wszystkim innym, jak przyznaje sam Markowski, pozwoliłoby to postawić kolejne władze miasta przed faktem dokonanym, i utrudniłoby im wycofanie się z już rozpoczętych projektów. Profesor ma jednak nadzieję, że wybory wygra ”(...)ktoś, kto nie ulegnie populistom, tylko będzie wyprzedzał myślenie grup społecznych.”
Jakie zagrożenia, poza możliwą wyborczą porażką, widzi profesor Markowski przed politykami „wyprzedzającymi myślenie grup społecznych” i wprowadzajacącymi w życie jego postulaty neoliberalnej gentryfikacji w mieście? Przede wszystkim rozbestwiony motłoch złożony z wszystkich tych, których profesor zamierza wysiedlić do „tanich lokali, już nie w centrum miasta”, ludzie, który według słów Markowskiego, „przyjdą pod urząd i narobią hałasu” (w ten elegancki sposób profesor określa możliwe protesty społeczne przeciwko gentryfikacji śródmieścia). Markowski ubolewa że w Łodzi „przyzwyczaja ludzi do myślenia, że wszystko można wywalczyć krzykami pod urzędem miasta” i dodaje, że z powodu protestów „do władzy dociera zniekształcona informacja. Zakłócona przez akcje, szumy, które tworzą ci niezadowoleni protestujący.” W ten sposób profesor nie pozostawia złudzeń co do swych poglądów na kwestie lokalnej demokracji, społecznego aktywizmu, konsultacji społecznych i udziału mieszkańców miasta w podejmowaniu istotnych dla nich decyzji. Markowski stawia tu ostre rozgraniczenie między „władzą”, a „niezadowolonymi” którzy przez sam fakt swego niezadowolenia powinni być wyłączeni z decydowania o decydujących ich sprawach. Zadaniem „władzy” jest „wyprzedzanie myślenia grup społecznych” (kolejny, elegancki eufemizm na ignorowanie przez rządzących miastem opinii swych wyborców), realizacja polityki nakreślonej przez łódzkiego naukowca wbrew mieszkańcom miasta, nawet gdyby miało to doprowadzić do otwartego konfliktu i ulicznych demonstracji. Te jawnie autorytarne poglądy Markowski próbuje maskować wprowadzając w wywiadzie dla gazety niejasną kategorię „milczącej większości” Łodzian, popierającej neoliberalne porządki w mieście i antylokatorską politykę władz. Profesor nie wyjaśnia jednak, skąd wie że ta „milcząca większość” istnieje i że „micząco popiera” politykę władz miasta. Nie o to zresztą chodzi – cała koncepcja jest w końcu tylko demagogiczną figurą, za którą kryją się interesy najbogatszych Łodzian, w tym właścicieli nieruchomości w śródmieściu, które w wywiadzie z Gazetą Wyborczą prezentuje Markowski.
Dlatego też nie wolno ignorować jego wywiadu dla Wyborczej i uznawać go za kolejną próbę zaistnienia odstawionego przez całe lata na boczny tor naukowca o wybujałych ambicjach. Jego tekst jest raczej wyborczym manifestem najbogatszych Łodzian, lub (w najlepszym przypadku) próbą naszkicowania politycznego programu, mającego w założeniu połączyć finansowe elity miasta i reprezentujących ją neoliberałów. Gazeta Wyborcza jest zbyt poważnym pismem a jej wpływ na bieg lokalnych spraw zbyt duży, by pojawienie się na jej łamach w okresie poprzedzającym kampanię wyborczą do lokalnych władz wywiadu z Markowskim było zwykłym zbiegiem okoliczności.
Wobec zbliżających się wyborów samorządowych i towarzyszącej im mobilizacji neoliberalnych zwolenników gentryfikacji w Łodzi odpowiedzią środowiska wolnościowego i wszystkich grup społecznych, w które uderza obecna polityka promowania interesów kamieniczników i najbogatszych. Dotychczasowa współpraca Federacji Anarchistycznej, Młodych Socjalistów i organizacji obrony lokatorów, której praktycznym wyrazem są ostatnie, udane blokady eksmisji w mieście są z całą pewnością krokiem w dobrą stronę, by jednak skutecznie stawić czoła neoliberalnemu lobby konieczna jest znacznie większa aktywizacja środowisk lokatorskich i włączenie jej w walkę w obronie swych praw. Niezbędne jest też poszerzenie społecznej bazy ruchu lokatorskiego, włączenie w walkę z gentryfikacją łódzkich studentów, których wzrost cen mieszkań w kamienicach skazuje na mieszkanie w zarobaczonych i drogich akademikach, artystów walczących od lat bezskutecznie o tanie pracownie i stworzenie w mieście samorządnej przestrzeni dla swej twórczości, wreszcie organizacji pozarządowych wspierających ideę demokracji uczestniczącej. Wspólna platforma ideowa takiego ruchu jest łatwa do określenia: ochrona prawa do godnego mieszkania dla wszystkich, promowanie demokracji uczestniczącej i lokalnej samorządności, walka o publiczną przestrzeń dla wszystkich Łodzian, bez względu na ich finansowy status i zachowanie różnorodności miejskiego środowiska. Podobne ruchy na rzecz lokalnej samorządności i równych praw mieszkańców miasta, rozwijające się z udziałem grup anarchistycznych w Poznaniu, Gdańsku, Krakowie czy Warszawie są tu zresztą najlepszym przykładem.
Stawka jest wysoka, w zamienionym w strzeżone osiedle przez neoliberałów śródmieściu Łodzi nie będzie miejsca ani dla (względnie) tanich komunalnych mieszkań i ich lokatorów, ani dla niezależnych, niekomercyjnych inicjatyw kulturalnych czy artystycznych, ani dla publicznej przestrzeni dla wszystkich. Doświadczenia całego świata wskazują, że zamiana miasta w finansową monokulturę, pilnowaną przez ochroniarzy i policyjne kamery powoduje jego stopniowe obumarcie – zaś wysiedlenia wszystkich tych, którzy nie mogą sobie pozwolić na płacenie „wolnorynkowych” czynszy do socjalnych gett na przedmieściach skazuje ich na jeszcze większą izolację i wykluczenie, ostatecznie odbierając im jakąkolwiek możliwość poprawy własnej sytuacji i wyjścia z pułapki ubóstwa.
Z drugiej strony, przestrzeń miejska jest dla łódzkich grup wolnościowych ich naturalnym środowiskiem, miejscem gdzie żyją i działają ich aktywiści. Dlatego obrona miasta przed gentryfikacją powinna stać się priorytetem łódzkich wolnościowców. W Łodzi musi być miejsce dla wszystkich, inaczej zabraknie go również dla nas.


http://czsz.bzzz.net/czarny/node/3020

Łódź: „Wyborcza” w obronie kamienicznika z Drewnowskiej
Czarny Sztandar, pt., 23/07/2010 - 15:37

* Sprawy Lokatorskie
* Łódź i okolice

Łódzka edycja „Gazety Wyborczej” kontynuuje na swych łamach kampanię na rzecz prywatyzacji łódzkich kamienic i przeciwko ich komunalnym lokatorom. Po publikacji wywiadu z prof. Markowskim z UŁ, (komentarz do tego tekstu pod linkiem: http://www.czsz.bzzz.net/czarny/node/2996) tym razem dziennikarze gazety wzięli w obronę Edytę Zwolińską, właścicielkę dwu kamienic przy Drewnowskiej 60, której stan techniczny zagraża życiu jej komunalnych lokatorów.
Mimo, że właścicielka zdaje sobie sprawę z ciążącej na niej odpowiedzialności za życie mieszkańców obu budynków, zamiast przeprowadzić w nich remont czeka, aż miasto wykwateruje „komunalnych” do lokali zastępczych, a ona będzie mogła sprzedać opróżnioną w ten sposób działkę deweloperom. Oczywiście, dziennikarkom lokalnej „Wyborczej”, które opisały sprawę w dzisiejszym wydaniu gazety nie przyjdzie jakoś do głowy, że prywatny właściciel może prowadzić z miastem i lokatorami równie cyniczną grę obliczoną na łatwy, wielomilionowy zarobek. Wolą pisać o Edycie Zwolińskiej, „subtelnej blondynce z Krakowa” jak ją określają, jako ofierze biurokracji panującej w łódzkim Urzędzie Miasta i złej woli jego urzędników.
Cała, opisana w „Wyborczej” historia krakowskiej inwestorki zwyczajnie nie trzyma się kupy. Oto subtelna studentka łódzkiej szkoły filmowej „ zachywciła się naszym miastem i jego architekturą” do tego stopnia, że postanowiła kupić w nim dwie kamienice – jak widać, dla obu dziennikarek nie ma nic dziwnego w tym, że absolwenci szkoły filmowej kupują sobie zaraz po studiach budynki warte miliony złotych (pytanie, skąd Zwolińska wzięła pieniądze jakoś w tekście nie pada...), „Wyborcza” nie dostrzega też zdaje się oczywistej sprzeczności między tym, że jak pisze Krakowianka „zachwyciła się naszym miastem” a tym, że jak deklaruje sama Zwolińska, w całej transakcji chodziło jedynie o kasę. Jak twierdzi sama zainteresowana w rozmowie z „Wyborczą”: „Wiedziałam, co kupuję. Ale byłam przekonana, że to dobra decyzja i niezły interes. Myślałam o tym, żeby budynki wyremontować i wynajmować na mieszkania lub biura. A gdyby remont się nie opłacał, chciałam sprzedać działkę deweloperowi z zyskiem, bo to świetny punkt”
Oczywiście, mówiąc o swoich planach względem kamienicy przy Drewnowskiej 60 Zwolińska zapomina o drobnym szczególne – mianowicie o tym, że wraz z kupnem obu kamienic stała się odpowiedzialna za zapewnienie bezpiecznych i godnych warunków życia komunalnym lokatorom obu budynków. Teraz, gdy okazało się że miasto nie dysponuje lokalami zastępczymi, by pozbawić Zwolińską kłopotu i wykwaterować zamieszkałe przy Drewnowskiej 60 rodziny, inwestorka nie kryje rozgoryczenia postępowaniem łódzkich urzędników: „Utrudniają podjęcie jakichkolwiek kroków. Przez nich mieszkańcom, którzy wciąż są tu zakwaterowani, grozi śmiertelne niebezpieczeństwo” - alarmuje Zwolińska, której nie przyjdzie jakoś do głowy, że za przeprowadzenie w budynku niezbędnego remontu odpowiada jego właściciel – czyli ona. Zamiast tego, za pośrednictwem wspierającej jak zwykle łódzkich kamieniczników „Gazety” domaga się, by miasto jak najszybciej wykwaterowało „komunalnych”, co pozwoli jej na sprzedaż położonych w sąsiedztwie Manufaktury działek przy Drewnowskiej 60: „znalezienie im lokali zastępczych to ewidentnie zadanie miasta” – twierdzi, nie bez racji, Zwolińska, która jak przyznaje zdaje sobie sprawę z ciążącej na niej odpowiedzialności za bezpieczeństwo lokatorów, jednak zamiast inwestować w remont woli szantażować władze miasta korzystając z łamów „Wyborczej”. „Nie widziałam jeszcze miasta, które tak beztrosko podchodziłoby do lokatorów. I tak skutecznie zniechęcało inwestorów.” podsumowuje swoje żale Edyta Zwolińska.

W każdym bełkocie jest ziarno prawdy, racje są po każdej ze stron. Jest bajzel jest, a monopolu na mieszkania nie powinien mieć nikt.

Zapytam w taki sposób: jak myślisz ilu bogatych łodzian chciałoby zamieszkać w śródmieściu nie będąc właścicielem swojego mieszkania w kamienicy? Ja na pewno nie zamieszkałbym w kamienicy z prywatnym zarządcą, a wolałbym wspólnotę mieszkaniową.

Drugie pytanie: Co jest tańsze? Sprzedać mieszkania łodzianom, którzy mieszkają w nich po 50 lat po kosztach czy sprzedać całą kamienice po kosztach jednemu właścicielowi wraz z lokatorami martwiąc się, czy aby na pewno tej osobie zależy na mieszkańcach czy chce się ich pozbyć dla zysku, a) wyburzając kamienicę, b) podnosząc czynsz niezgodnie z obow. prawem, c) doprowadzając do sytuacji że miasto musi zapewnić mieszkania socjalne osobom, które nie radzą sobie już z opłatami i doprowadzając do sytuacji że miasto, czyli my wszyscy zrzucamy się na zadłużone mieszkania, gdzie normą staje się patologia, że właściciel zleca swoim lokatorom nie płacenie za lokum, bo się mu to opłaca?

http://wspolnoty.org.pl/

Prośba do forumowicza andrew100 żeby w miarę możliwości przybliżył warunki do mieszkania w Śródmieściu, a i jeżeli jest w stanie powiedzieć o stanie prawnym mieszkań w jego kamienicy. Czy są możliwości wykupu mieszkań na własność, jeśli tak to za ile oraz czy są ludzie którzy chcieliby takie mieszkanie kupić od kogoś kto już takie mieszkanie na własność posiada? Kamienicą zarządza nią AN czy osoba prywatna? Jak wysoki jest w Twojej kamienicy fundusz remontowy?

Podsłuchałem kiedyś jedną rozmową na mieście gdzie młoda osoba miała do wyboru mieszkanie na P. za 40.000 zł gdzie w remont trzeba by wyłożyć jeszcze może z 20.000 zł i wybiera taką opcję zamiast Retkini za 100.000 zł czy więcej. Jak to jest z sytuacją cenową na rynku mieszkaniowym w Centrum?

Co przekażesz swoim dzieciom w spadku, meldunek który będzie niepewny? Dlaczego młodzi ludzie kupują na kredyt mieszkania u developerów? Chcą mieć swoje. Dla siebie i swoich dzieci. Ich nie interesuje wynajem. To że będziesz miał czysto 5 lat nie oznacza, że to będzie dla właściciela priorytet za 5 lat. Priorytetem łodzian i każdego z nas powinno być dbanie o swoje własne podwórko i łodzianie muszą się tego nauczyć sami. Dlatego własność. A że prawo jest do kitu to inna sprawa. Jak tam sytuacja Wspólnoty Mieszkaniowej z Sienkiewicza, o którą walczyłeś u Podwysockiej?

JAKUB POLEWSKI said:

Ja nie mam i nie planuję dzieci a tym bardziej dawać im spadku

Nie wiem czemu młodzi ludzie są samobójcami i biorą kredyty na 30 lat, żeby kupić klitkę 35-metrową w betonowym pudle na zadupiu Przez 30 lat nie będą mieli na pewno tego "swojego" i tak, a warunki będą kijowe. Lepiej się dorobić i KUPIĆ całą kamienicę Mając kredyt na 30 lat, żonę i dzieci, mieszkając w klitce trudno się natomiast dorobić. Tak łatwo dałeś się podpuścić propagandzie marketingowej usług bankowych? ;D

Nawrot + Piotrkowska + Sienkiewicza. Całkiem nieźle, inwestycja stoi bo zablokowali sobie w sądzie, wypieprzyliśmy (my - wszyscy - łodzianie) Tomaszewskiego, więc nowy wiceprezydent trzyma teraz za mordy tych szkodników z WBiL i nie ma mowy o korzystaniu ze specustawy, a w sierpniu wchodzi na ten teren plan miejscowy i mam nadzieję, że coś więcej niż tylko plan miejscowy

Click to expand...

Lepiej się dorobić i kupić całą kamienicę?

Komu ten kit chcesz wcisnąć, pytam jakich łodzian na to stać i kto ma taką w ogóle chęć. Ludzie chcą żyć, mieszkać, a nie zajmować się sprawami całej kamienicy. Sam w takiej nie zamieszkasz, chcąc tak wiele stajesz się inwestorem, kamienicznikiem, a nie uczestnikiem życia miasta, mieszkańcem. Wolę 15 rodzin dbającą o swoje własne m i podwórko studnię które może błyszczeć niż 1 co pogania całą kamienicą, a wiele o zarządzaniu nie mając pojęcia.

Wspomniałem o wspólnocie z Sienkiewicza skoro w przypadku naszej rozmowy jesteś przeciwko wspólnotom czyli dobru łodzian, a w tamtym przypadku jesteś za walką wspólnoty z UMŁ, który narzuca, wchodzi z butami do życia prywatnej kamienicy. Skoro własnościowe mieszkania tam są, to są ICH interesy, nie można robić niczego bez ICH zgody. Wychodzi z Ciebie w tej chwili jedynie dbałość o Twój interes czyli walka z Tomaszewskim. Czyli interes polityczny. Mnie z tym panem też nie jest po drodze, ale jeśli zmienił by swój stosunek do pewnych spraw i zmienił poglądy, byłbym za, ale na to się raczej nie zanosi.

Po drodze na Bałuty jadąc 86 przyglądałem się tabliczkom, kilka prywatnych kamienic po drodze wołało o pomstę do nieba za swój stan. Po co ktoś to kupił. Dla zabawy pieniędzmi. To ma być inwestycja? W oknach firanek nawet nie zauważyłem, bo nikt tam nie mieszka. Jeśli się pozoruje chęć poprawy estetyki i poprawy warunków życia mieszkańców to się lepiej za to nie zabierać. Nie masz głowy być kamienicznikiem zostań rolnikiem. Bo nie zarobisz jeśli nie pokażesz że ci zależy, nie zarobisz jeśli nie będziesz miał ludzi, którzy będą ci płacili pieniądze za usługę mieszkania.

Po wejściu planów miejscowych zobaczysz jak ci kamienicznicy nagle będą chyba te kamienice masowo palić, bo nie zarobią inaczej, jak po dostaniu zgody na wyburzenie, sprzedaż działki albo postawienie w miejscu wyburzonej rudery nowego budynku. Wspólnoty i własność dla łodzian to jedyny ratunek dla tego miasta, inaczej zobaczysz wtedy, co to znaczy zaorać pół Łodzi. Ja osobiście i tak część budynków bym poświęcił dla dobra wspólnego pod place zabaw, orliki, wszystko w miarę możliwości, ale pod dobro wspólne właśnie, a nie interes pojedynczej osoby.

MStudio said:

Brawo, mysle podobnie, ostatnia rzecz na ktora bym sie zgodzil to wynajem...



ze nie chcesz miec dzieci...nawet mnie nie zaskoczyles... nie pasuje do Ciebie obraz ojca rodziny
a co do reszty to chyba cos pomieszales...
wynajem nie jest tanszy od kredytu... ma swoje zalety jak chocby to ze łatwo zmienic miejsce zamieszkania ale na tym wlasciwie koniec zalet...dobre dla kogos kto 3 lata mieszka w Łodzi, potem 5 w Warszawie i nastepne lata w Poznaniu...
mnie bardziej przekonuja argumenty dawidnego. Nieruchomosci czy wogole majatek zdobywa sie dla swoich dzieci, zeby im w zyciu bylo łatwiej niz nam... tak mnie nauczyli dziadkowie i rodzice. Tylko dzieki takiemu podejsciu jest szansa ze nasze spoleczenstwo bedzie sie bogacic...
a jak sie bedziemy godzic na wynajem to bedziemy nabijac kase garstce najbogatszych ludzi, powiekszajac roznice miedzy biednymi i bogatymi... jesli wiekszosc rynku bedzie stanowil wynajem to ta garstka bogatych bedzie dyktowala drakonskie stawki...itd...

Click to expand...

Czyli spotkaliśmy się po drodze z naszymi poglądami O właśnie o tym piszę. Bogacić mają się łodzianie, a nie garstka, co najlepsze nie łodzian kamieniczników, którzy wolą z tego miasta wycisnąć ile się da, niż dać Łodzi coś co się jej należy czyli sprawnego zarządzania nieruchomością zgodnego z interesami nas wszystkich. Godne życie dla mieszkańców i zysk nie ponad wszystko.

andrew100 said:

U mnie można bez problemu wykupić mieszkanie, np. cena za moje(45mkw)wynosi 10.000zł. I dopiero jak ktoś ma wykupione mieszkanie wpłaca pieniądze na fundusz remontowy. U mnie wykupione mieszkanie ma chyba 3 lokatorów i oni zrobili z siebie wspólnotę. I ta wspólnota albo sama zarządza jakiś remont, albo "pogania" administrację. I gdyby u mnie nie było wspólnoty, to bym mieszkał w syfie. Aczkolwiek i tak ta administracja taka zła nie jest, bo ta co zarządza kamienicą przy Zielonej 5/7 jest o wiele gorsza(Centrum I). Jak chcecie to też mogę opisać sytuację tej kamienicy przy Zielonej .

Click to expand...

I bardzo dobrze, dobrze by się stało jakby cała kamienica stała się w 100 % wspólnotą.

MStudio said:

tylko cos te ceny chyba z kosmosmu...
za 100 000 na retkini nie kupisz kawalerki...to raz a dwa ze nawet jesli taka 30m2 znajdziesz za 120 000 (chyba nie ma takich za wiele) to w remont wlozysz kolejne 20 000.
Ceny mieszkan na Piotrkowskiej tez jakas abstrakcja...za 40 000 nic nie kupisz na wlasnosc...no chyba ze jakas zabita deskami dziure, bez okien, ogrzewania, gazu, cieplej wody...

jeszcze jestem w stanie uwierzyc ze przy podobnych pieniadzach ktos do 25r zycia mogby sie zdecydowac zamieszkac na Pietrynie na kilka lat (poki rodziny nie zalozy) ale to sa wyjatki potwierdzajace regule... w gazetach bylo ze ludzie nie chca mieszkac w srodmiesciu a na piotrkowskiej tym bardziej bo halas, bo niebezpiecznie, bo sie za duzo ludzi kreci, bo ciezko wjechac samochodem itd...

Click to expand...

Zasłyszane więc nie mogę się odnieść do sprawy.

Depeche said:

Z autopsji wiem, że mając mieszkanie własnościowe w kamienicy, gdzie może jeszcze ze 2 lokale są własnościowe, płaci się horrendalne stawki funduszu remontowego - dziadostwo, które mieszka tam za darmo, niszczy wszystko dookoła, kamienica jest stara i zaniedbana od wojny, więc się sypie jak cholera, a fundusz remontowy płaczą i płacą 3 rodziny. Za całą taką kamienicę.

Szczyt marzeń po prostu. Dziękuję Bogu, że udało się z tego wyrwać.

Click to expand...

No z takim nastawieniem to szykuj się na Mariny na przedmieściach, bo lokalu w przyzwoitych warunkach i godnego życia w kamienicy nie uświadczysz, a zapewniam Cię, można tam takie spotkać. Czym chcesz imponować turystom, swoim dzieciom, blokami na Piotrkowskiej?

andrew100 said:

Ekstra, zostałem nazwany menelem :lol:

Click to expand...

No to chyba sedno sprawy, opluwając wszystko i wszystkich do niczego nie dojdziemy.

No to przykro słyszeć, że tak było zasugerowałem się wpisem andrew100, ale w każdym razie nie żądając zmian i nie wysuwając konkretów śródmieście będzie popadać cały czas w ruinę.

Ten argument o 60 kamienicach jest dla mnie nowością i warto się temu przyjrzeć, dlaczego media o tym nie piszą? Nikt nie powinien mieć monopolu na mieszkania, bardzo śmierdzi to problemami po uchwaleniu MPZP a i dzisiaj i wątpię czy w przypadku braku pozwoleń na wyburzenia taka osoba poradzi sobie z remontami. Wspólnoty, jednostkowe osoby łatwiej mogą zaciągnąć kredyty i przede wszystkim będą to ludzie którym będzie naprawdę zależeć na życiu w danej lokalizacji, lepsze to niż oczekiwanie, że jeden człowiek, który wpakował się w takie bagno developerskie, spekulacyjne, na swoje własne życzenie naprawi pół Łodzi. Sprzedawać będzie na pewno te kamienice, ale kto je od niego kupi jak będą nad nimi wisieć różne zakazy?

Tu ciekawy komentarz o tej sprawie z Drewnowskiej.

Re: Łódzka recepta na skuteczne zniechęcanie inwe
warzaw_bike_killerz 23.07.10, 10:42 Odpowiedz
Ale jakich inwestorow? Co ta Pani zainwestowala? Pani kupula i liczy na sprzedaz
z zyskiem - to nie jest inwestycja, tylko spekulacja. Inwestycja bylaby gdyby:
1. Pani kupila
2. Odremontowala
3. Przeliczyla koszty utrzymania ws pustostany
4. Wynajela pustostany, urynkowila czynsz dla mieszkajacych
5. Myslala o rentownosci przedsiewziecia.

To jest inwestor. Inwestor, ktory liczy slabe punkty planu i silne strony planu.
Inwestor , ktory zyje z zyskow na nieruchomosci.
Odroznij pojecia spekulacji od inwestycji. Jak ktos cos kupil, to nie inwestuje,
tylko kupuje. Inwestuje sie w plan biznesu. Jesli plan biznesu polega na kupie i
sprzedam, to nie jest to inwestycja.
Ja kupile samochod, a nie zainwestowalem w samochod. Ja naprawiam samochod, a
nie inwestuje w samochod, o ile ten samochod nie przynosi mi zyskow - czyli
zarabiam na posiadaniu tego samochodu.
W tym przypadku, to pani kupila samochod, chce zeskrobac rdze i sprzedac go po
pieciu latach drozej! Skrobanie rdzy to nie inwestycja!

http://forum.gazeta.pl/forum/w,755,..._na_skuteczne_zniechecanie_inwestora.html?v=2

Nie znalazłem tego pana ale wiem jak się nazywa ten pan od Andrzeja 2 Wacław Rudolf i z nim powinny być przeprowadzane wywiady, bo pokazał że mu zależy, a przede wszystkim da się.

Ciężka sprawa pierwszy raz chyba na Forum tak długo i dość poważnie rozmawiamy na ten temat i mam nadzieję że dojdziemy do jakichś mądrych wniosków.

Winni są wszyscy a najbardziej prawo.

Bo to od niego się zaczyna, ryba się psuje od głowy.

Co zmienić w prawie?

Jak zaglądam lokatorom w okna to takiego wykończenia sufitu w blokach się nie uświadczysz, stało się to aż moim fetyszem szukanie tego najlepszego. A Tobie osobiście polecam Gdańską, są solidne mury i mieszkania, z ludźmi różnie, musisz pytać, szukać. A kamienica z Placu Barlickiego ta odnowiona Zielona rozbraja mnie czymś innym, przestronnością mieszkania ( mogę się mylić ) i piętrowymi łóżkami.

PGE nie jest developerem i od początku było wiadomo jak to się skończy, bo siedziby w kamienicy to wątpię by chcieli zrobić, biura to co innego. Raczej nie da się zbojkotować monopolisty PGE... Tak samo pewnie będzie z tą nowopowstającą kamienicą cukiernika Skórki na Zielonej. Ci akurat nie muszą nic burzyć. Co do koszar na Legionów też mam wątpliwości.