[Vanaheim]

Kolejna relacja z cyklu nadrabiania zaległości Tym razem majówka 2017 i spontaniczny wyjazd do Ameryki Środkowej. Korzystając z promocyjnych cen Lufthansy wybrałem się do Panamy. Przylot wieczorem, a następnego dnia lot linią Copa do Managua. Zdecydowałem się na nocleg w tanim hoteliku obok lotniska. Na mieście jest taniej, ale nie miałem czasu na zmaganie się z trudnym dojazdem, do czego wrócę jeszcze podczas panamskiej części relacji.

Nikaragua

Ląduję rano w stolicy Nikaragui. Taksówki pod terminalem wołają standardowe 20 USD za dojazd do miasta (po stargowaniu z 25 USD). Robię sobie więc spacer do głównej drogi i tam łapię kierowcę, który zgadza się na 10$. Na mieście na szczęście taksówki będą już śmiesznie tanie, ale zawsze trzeba pytać o cenę przed wejściem. Od razu ruszam na zwiedzanie centrum stolicy. Jest południe i przynajmniej 36 C w cieniu.

Katedra:

1.


Palacio Nacional:

2.


3.

 

[Vanaheim]

Właściwie jedyny ładny budynek w centrum, do tego w stanie ruiny. Reszta centrum wygląda jak slums, ale widziałem ją tylko przejazdem. Żar lejący się z nieba nie zachęcał do spaceru. Do tego tuż po przyjeździe miałem jeszcze opory przed chodzeniem z aparatem po szemranych dzielnicach.

4.


5.


6.

 

[Vanaheim]

7.


Pobliski park. Jedyne miejsce, gdzie można było się schronić przed słońcem. Jak się przylatuje z 8 C i ląduje w 36 C to jest jednak mały szok Na szczęście szybko się przestawiam.

8.


Nabrzeże jeziora Xolotlan i kiczowate drzewka. W całym mieście są ich setki ustawione wzdłuż dróg. W nocy są podświetlane.

9.

 

[Vanaheim]

Pomnik Simona Bolivara:

10.


Muzeum JP2. Obok jest ogromny pusty plac imienia JP2 (zapewne tam przemawiał podczas wizyty).

11.


Ponownie uciekam do parku aby schronić się przed słońcem.

12.


Obok był jeszcze ciekawy park kulturowo-rozrywkowy, ale ogromna kolejka oraz upał skłoniły mnie do odwrotu

 

[Vanaheim]

Ponieważ stolica nie jest specjalnie atrakcyjna i miała służyć tylko jako dogodny punkt wypadowy do ciekawszych atrakcji, więc udaję się do kolonialnego miasta Granada, położonego o jakąś godzinę jazdy autobusem. "Dworzec autobusowy" na szczęście znajdował się 5 minut piechotą od mojego hostelu.

Granada jest dużo ładniejsza i znacznie bardziej turystyczna od Managui. Do tego jest trochę chłodniejsza, bo kiedy w stolicy temperatura dobiła do 40 C, w Granadzie było "tylko" 37

13.


14.


15.

 

[Vanaheim]

Wnętrze katedry ze zdjęcia nr 14:

16.


17.


Za jakiegoś dolara można wejść na jedną z wież:

18.

 

[Vanaheim]

19.


20.


21.

 

[lazanoo]

Super, kolejny wątek z zachodniej półkuli do śledzenia. Liczę też na jakieś uwagi; obserwacji natury społecznej. Nikaragua trochę podążą drogą Wenezueli Maduro; jestem ciekaw czy widać ten przechył na lewo w życiu codziennym.

 

[Vanaheim]

Byłem trochę krótko w Nikaragui, ale każdy wieczór kończyłem w hostelowym basenie, z zimnym piwem w ręku (wieczorem było nadal 36 C), dyskutując z właścicielem hostelu i jego dziewczyną m.in. o sytuacji w kraju. Tradycyjnie największym problemem jest korupcja i koncentrowanie się na tym, że ktoś ma więcej niż ja. Jego dziewczyna pochodzi z Barcelony (on sam spędził wiele lat w Europie studiując). Mówiła, że jako biała blondynka ma tam ciężkie życie, bo mniejszość europejskiego pochodzenia uważa się za grupę uprzywilejowaną i bogatą, stąd ludzie są dla niej niemili, a na bazarach musi płacić więcej. Sam właściciel hostelu był oczywiście totalnie przeciwny władzy, ale jak sam mówił, nie wierzy aby cokolwiek tam miało się zmienić na dużo lepsze. Cieszył się przynajmniej z tego, że w ostatnich latach jest całkiem stabilnie i turystyka zaczęła się rozwijać.

 

[lazanoo]

Mimo wszystko Ortega jest znacznie bardziej doświadczonym politykiem i w dużej mierze pragmatykiem. Z drugiej strony, Nikaragua zawsze była biedniejsza niż Wenezuela, dlatego w tej drugiej obecna sytuacja gospodarcza jest bardziej szokująca gdy zestawi się z tą sprzed kilkunastu lat. Wenezuelczycy spadli z o wiele wyższego konia.
Ale koniec tego oftopika. Czekamy na zdjęcia

 

[Vanaheim]

Park przed katedrą:

22.


23.


24.

 

[Vanaheim]

25.


Kolejny z ważnych kościołów w Granadzie.

26.


27.

 

[Vanaheim]

Ten też ma wieże, na którą można wejść za dolara

28.


29.


30.

 

[Vanaheim]

Niedaleko miasta znajdują się wulkany. Zaraz po przyjeździe do miasta wykupiłem wieczorny transport na jeden z nich.

31.


Do wieczora jednak sporo czasu, więc postanowiłem obejść trochę miasto.

32.


33.

 

[Vanaheim]

Pewnie wieczorami ta ulica tętni życiem, ale w dzień przy 37 C ludzie chowają się w środku.

34.


Szkoła

35.


Całkiem schludnie:

36.

 

[Vanaheim]

37.


Ponownie mijam katedrę aby udać się w innym kierunku.

38.


39.

 

[Vanaheim]

40.


41.


Zbliżam się do Mercado i robi się bardzo tłoczno. Chodniki zastawione straganami, trzeba przeciskać się jezdnią.

42.


Jest i Mercado:

43.

 

[Vanaheim]

Jeszcze na długo przed zachodem słońca udałem się do biura, z którego startują busiki na wulkan Masaya. Trochę czasu zajęło zanim zebraliśmy ludzi z hoteli, potem czekaliśmy z 45 minut na wjazd do parku. Ciemność zapadła jednak szybko i na szczycie meldujemy się już w nocy. Mamy 15 minut na zdjęcia. Tylko na tyle pozwalają przepisy bezpieczeństwa.

Wulkan Masaya słynie z jeziora lawy w kraterze. Można go zwiedzać również za dnia, ale dopiero w nocy można wyraźnie dostrzec rozświetloną lawę:

44.


45.


46.


Ciężko to uchwycić na zdjęciach, ale na żywo widać fakturę lawy. Jak się przelewa i bulgocze. Do tego ten niesamowity dźwięk, a na twarzy czuć ciepło jak przy kominku. Jeden z ciekawszych wulkanów, na jakich byłem.

CDN

 

[Vanaheim]

Ponieważ wulkan Masaya znajduje się przy drodze z Granady do Managua, poprosiłem kierowcę aby zostawił mnie na najbliższym przystanku. Skończyło się na tym, że czekałem na autobus w lesie przy drodze razem z turystką z Holandii. Całe szczęście na tej trasie busiki kursują dość często.

Następnego dnia udałem się do miasta Leon, położonego 2h jazdy od stolicy. Słynie ono z wpisanej na listę UNESCO katedry:

47.


48.


Zabudowa rynku:

49.

 

[Vanaheim]

Pomniki bohaterów rewolucji:

50.


Farby niestety nie wystarczyło na odmalowanie całości

51.


52.