Belgische stadsgewesten/ Aires urbaines Belges

26465 Views 521 Replies 82 Participants Last post by Squizie3, 1 mo ago

snot

Discussion Starter · Jan 14, 2006 (Edited)

Wat cijfers over onze steden en stadsgewesten.

Volgens de site van de federale overheid zijn er 3 grote morfologische agglomeraties in ons land. Een morfologische agglomeratie is de fysische definitie van een stadsgebied. Dus het aaneengebouwd stadsgebied.
.BE

Les agglomérations morphologiques des trois grandes villes Belges representent la zone plus au moins bâttie en continu.

Brussel/Bruxelles: 1.350.000 520km² 2.596 inw/km²

Brussel, een van de drie gewesten van het federale België en het centrum van een morfologische agglomeratie, omgeven door een uitgestrekte arbeidsmarkt

De morfologische agglomeratie Brussel telt 1.350.000 inwoners, verspreid over een grondgebied van 520 km2.

Midden in die agglomeratie liggen 19 gemeenten (samen 161 km2) die in het kader van het federale België een bijzondere entiteit vormen.

Dat geheel, het Brussels Hoofdstedelijk Gewest genoemd, naast het Waalse en het Vlaamse gewest, bestaat sinds 1970, maar zijn statuut dateert van 1989. Dit gewest beschikt over een eigen regering en specifieke bevoegdheden op de geregionaliseerde terreinen. Dat tweetalige Brussels Hoofdstedelijk Gewest vormt, ondanks een duidelijke Franstalige meerderheid, een enclave in het grondgebied van het Vlaamse Gewest. Verscheidene Vlaamse gemeenten behoren overigens tot de morfologische agglomeratie Brussel. Tot slot omvat de morfologische agglomeratie in het zuiden ook nog een aantal gemeenten van het Waalse Gewest, zoals Waterloo, Braine-l’Alleud, La Hulpe en Rixensart.

Bruxelles – Une des trois régions de la Belgique fédérale et centre d’une agglomération morphologique entourée d’un vaste bassin d’emplois

L’agglomération morphologique de Bruxelles compte 1.350.000 habitants, répartis sur 520 km².

Au centre de cette agglomération, 19 communes (161 km²) constituent une entité particulière dans le cadre de la Belgique fédérale.

Cet ensemble, appelé Région de Bruxelles-Capitale - à côté des Régions wallonne et flamande -, existe depuis 1970, mais son statut remonte à 1989. Cette Région est dotée d’un Exécutif propre et dispose de compétences spécifiques pour les matières régionalisées. Bien qu’à nette dominante francophone, la Région bilingue de Bruxelles-Capitale constitue une enclave en Région flamande. Plusieurs communes flamandes font d’ailleurs partie de l’agglomération morphologique de Bruxelles. Enfin, l’agglomération morphologique inclut, au sud, des communes de la Région wallonne, telles que Waterloo, Braine-l’Alleud, La Hulpe et Rixensart.

Antwerpen: 913.000 592km² 1.542 inw/km²

De morfologische agglomeratie Antwerpen strekt zich uit over een grote oppervlakte (592 km2), van de Nederlandse grens, via de Antwerpse metropool tot het centrum van de historische stad Mechelen, zetel van het Aartsbisdom België.

Momenteel telt de agglomeratie 913.000 inwoners maar de bevolkingscijfers vertonen sinds 1971 een dalende trend.

Vanaf het einde van de 19e eeuw zorgt de havenfunctie voor belangrijke industriële ontwikkelingen (agrovoeding, non-ferro), die tijdens het interbellum in een stroomversnelling komen (autoassemblage, petroleumraffinage) en vooral tijdens de grote industrialisering van de haven, na Wereldoorlog II een spectaculaire groei kennen (enorme ontwikkeling van de petrochemische sector). Bovendien komen zich ook andere belangrijke industrieën in de agglomeratie vestigen, zelfs al hebben ze geen enkele band met de haven. En op de linkeroever van de Schelde worden in Doel drie kerncentrales ingeplant, die samen met die van Tihange, een van de belangrijkste vestigingen van elektriciteitsproductie in België vormen.

De agglomeratie van Antwerpen is momenteel zonder enige twijfel het belangrijkste industriegebied van het land.

Het stadsgewest dat zich in zuidelijke richting uitstrekt grenst aan een zone van de Antwerpse metropool die vanuit functioneel standpunt vrij onafhankelijk kan genoemd worden.

Anvers – Une conurbation qui s’étire, du nord au sud, sur 50 kilomètres

L’agglomération morphologique d’Anvers couvre un vaste territoire (592km²), allant de la frontière néerlandaise au centre de la ville historique de Malines (siège de l’archevêché de Belgique), en passant par la Métropole anversoise.

Actuellement, l’agglomération compte 913.000 habitants, mais la population est en baisse depuis 1971.

Dès la fin du XIXe siècle, les fonctions portuaires entraînent le développement d’importantes fonctions industrielles (agro-alimentaire, non-ferreux), qui s’amplifient durant l’entre-deux-guerres (montage automobile, raffinage pétrolier) et surtout au cours de la grande phase d’industrialisation portuaire qui a suivi la Seconde Guerre mondiale (développement spectaculaire de la pétrochimie). Toutefois, d’autres industries importantes n’ayant aucun lien avec le port se sont également implantées dans l’agglomération. De même, sur la rive gauche de l’Escaut, les trois centrales nucléaires de Doel constituent, avec Tihange, l’un des principaux sites de production électrique en Belgique.

Aujourd’hui, l’agglomération d’Anvers est sans conteste la première région industrielle du pays.

La conurbation, qui s’étend vers le sud, jouxte une zone de la métropole anversoise assez indépendante du point de vue fonctionnel.

Liège: 476.000 256km² 1.859 inw/km²

Luik, industriestad en historisch centrum, is de grootste agglomeratie in Wallonië. De morfologische stad Luik heeft een oppervlakte van 265 km2 en telt 476.000 inwoners.

Buiten de gemeente Luik, strekt de agglomeratie zich uit over een tiental fusiegemeenten, enerzijds industriepolen in de Maasvallei (Seraing, Herstal, enz.), anderzijds welstellende gemeenten in de stadsrand.

De lage bevolkingsdichtheid is het resultaat van zowel de overheersende morfologie van de woonomstandigheden als van de aanwezigheid, tot vlakbij het stadscentrum van talrijke open gebleven ruimten. Die nemen grosso modo drie vormen aan : te steile hellingen, industriegebied (in de vallei, maar ook tot op de plateaus, waar de terrils nog getuigen van de vroegere steenkoolontginning) en uitgestrekte bossen in het zuiden van de morfologische agglomeratie.

Liège - La plus grande agglomération wallonne

Ville historique et industrielle, Liège est la plus grande agglomération de Wallonie. La ville morphologique de Liège couvre 265 km² et compte 476.000 habitants.

A l’extérieur de la commune de Liège, l’agglomération s’étend sur une dizaine de communes fusionnées, qui sont soit des pôles industriels dans la vallée de la Meuse (Seraing, Herstal, etc.), soit des communes privilégiées de la zone de périurbanisation.

La faible densité de sa population résulte tant de la morphologie dominante de l’habitat que de la subsistance jusqu’à proximité du centre-ville de nombreux espaces non urbanisés. Ces espaces vides sont de trois types : les versants trop raides, les zones industrielles (dans la vallée, mais aussi jusqu’aux plateaux où les terrils marquent les anciennes exploitations charbonnières) et les vastes espaces boisés au sud de l’agglomération morphologique.

Typisch voor België is dat het enkel formeel erkend word door de overheidsdiensten (en uiteraard door de onderzoekers) maar dat geen enkele officiele instantie of administratieve eenheid duidelijk zulke gebieden afbakent.

Top Contributors this Month