De (denk)fout die Brussel begaat, is de volgende. Voor de eenvoud van de klant, worden 2 mogelijkheden geboden. Ofwel koopt men tijd (60 minuten --> 1 jaar en alles wat er tussen ligt), of men koopt een hoeveelheid ritten (1 --> meestal 10).
In beide gevallen hebben klanten een houvast en weten ze waarop en waaraan: ze weten dat na x tijd hun vervoersbewijs vervalt, kunnen zich (bij een abonnement) erop voorbereiden en hetzelfde geldt bij een rittenkaart.
De "nieuwe" aangeboden combinatie in Brussel maakt dat klanten plots met 2 zaken rekening moeten houden: het aantal ritten en de geldigheidsdatum.
Nieuwe had ik tussen aanhalingstekens gezet, want eigenlijk bestaat het systeem al veel langer, zij het in Rusland, en het wordt ook anders verkocht. Sommige tijdsabonnementen (bv. maandabonnement voor de metro) hebben een gelimiteerde aantal ritten. Het tariefsysteem kan daar veelzijdig en dus ook heel ingewikkeld zijn, door de vele soorten (1 type vervoer, enkel bovengronds, enkel metro, alles...) en het bestaat daar dus ook, maar: het wordt dus anders verkocht: een maandabonnement met een gelimiteerd aantal ritten.
In Brussel verkopen ze het omgekeerd: ze verkopen 100 ritten die 3 maand geldig zijn.
Ik ben er geen voorstander van, maar het klinkt iets commerciëler een abonnement van 3 maanden te verkopen met een limiet van 100 ritten.
Dan kan je inderdaad mensen op een andere manier benaderen en ze doen nadenken over de komende 3 maanden: quid vakantie, hoe dikwijls ze effectief het o.v. gaan gebruiken enz.
Nog eens: ik sta er niet achter, maar als het op de juiste manier wordt verkocht en er een interessant prijsverschil is met een gewoon abonnement, dan is het gewoon een uitbreiding van het aanbod, waar de MIVB eigenlijk niets verkeerd mee doet.
. Maar dan lijkt dit me inderdaad hét moment om dat eens te testen.
