WYPRAWA PIERWSZA - GÓRNA NADRENIA, Kilka dni szlakiem winnic, domów w kratkę i średniowiecza

Witam. Troszkę mnie wątek maraxa0 zmobilizował do przypomnienia sobie (a przy okazji i pokazania wam ) mojej wyprawy sprzed kilku lat na niemiecko-francuskie pogranicze wdłuż doliny Górnego Renu. W sumie od jakiegoś już czasu planowałem poza cyklicznymi, co jakiś czas uaktualnianymi wątkami dokumentacyjnymi zrobić kilka wątków zamkniętych, z relacjami z odbytych podróży. Nie będzie więc historii i szczegółów, a po prostu zdjęcia, takie jakie mi z tych wypraw zostały; mam nadzieję że kogoś zainteresują.

Ta relacja to pozostałość po lipcu 2004, kiedy spędziłem tydzień w Manheim (skąd zdjęć niestety nie mam) i robiłem różne krótsze i dłuższe wypady w okolice. Będzie więc bardzo wyrywkowo, ale mam nadzieję choć trochę ciekawie, bo okolice te są niezwykle malownicze i atrakcyjne, a o ich ich podstawowych cechach IMO - jest w tytule

Oczywiście nie ma sensu stricte w polskim nazewnictwie czegoś takiego jak Górna Nadrenia (przynajmniej ja się z takim nie spotkałem), ale według mnie to najfortunniejsze tłumaczenie niemieckiego określenia Oberrhein, odnoszącego się z grubsza do tego regionu. Prezentowane miejsca będą generalnie pochodzić z południowo-zachodniej części Niemiec (czyli głównie z Nadrenii-Palatynatu i Badenii-Wirtenbergii) i z leżącej po drugiej stronie Renu francuskiej Alzacji (a konkretnie dwu miast - Strasburga i Kolmaru.


Strasburg

Nie będzie chronologicznie, ale dla uczytelnienia wątku zacznę od dwu leżących po francuskiej stronie Renu alzackich miast, które miałem przyjemność odwiedzić. Generalnie, bardzo klimatycznie, a po kilku dniach w sterylnie czystych niemieckich miasteczkach, cieszyła pewna niedbałość i to, że domki szkieletowe nie są wszystkie czarno-białe.

Strasburg (a właściwie - ponieważ jesteśmy wszak we Francji, Strasbourg), sprawił na mnie bardzo miłe wrażenie. Wszak stolica Europy, no, przynajmniej jedna z kilku! Około 270-tysięcy mieszkańców. Stare miasto malowniczo leży na czymś w rodzaju wyspy, otoczone ze wszystkich stron kanałami. To co mnie zadziwiło (jako kierowcę - pozytywnie), to poza łatwością poruszania się po mieście, możliwość zaparkowania pod samiutkim średniowiecznym rynkiem (czyli Placem Gutenberga), w podziemnym parkingu, którego cena nie powalała, a do katedry ledwie dwa kroki...

To widok z rzeczonego placu w uliczkę prowadząca ku katedrze, po prawej piękny szachulec





Jak w Paryżu - karuzela



Parton placu, sam imć Gutenberg, co to czcionkę wynalazł

Idziemy w stronę katedry, nie żałując migawki, bo na mnie fasada katedry zrobiła piorunujące wrażenie. Sama katedra powstała jeszcze w większości w późnym romanizmie w XII wieku ma zdecydowanie mniejszą skalę i rozmach, niż to ogromne kamienne urwisko, obficie zdobione koronkowymi motywami, zamykające bryłę uliczki. Wznoszenie przytłaczającego masywu zachodniego rozpoczęto w 1280 roku i budowa ciągnęła się aż do początków XV wieku, kiedy zakończono budowę drugiej kondygnacji wież i rozpiętej między nimi attyki Galerii Królewskiej. Osobna historia to budowa strzelistej wieży północnej, przez wiele lat najwyższej na świecie, 142-metrowej wysokości, ukończonej w 1439 roku. Jak to bywa z gigantycznymi przedsięwzięciami tego typu - nigdy nie doczekała się planowanej południowej bliźniaczki i stąd asymetria fasady.

Ale miało być bez rozpisywania się :nuts:

Najlepsza pora na oglądanie fasady to późne popołudnie, kiedy orientowany na zachód masyw zwraca się twarzą wprost do zachodzącego słońca. Ja miałem szczęście to zobaczyć i choć nie była to pierwsza z wielkich gotyckich katedr jaką widziałem, to wrażenie było zupełnie nieporównywalne...







Zbliżenie na wspaniałą rozetę centralną

Trzeba przyznać że ta rozeta robi imponujące wrażenie:cheers:

To trochę was jeszcze tą katedrą ponudzę
Zbliżamy się coraz bardziej...







Wspaniały portal katedry ze strzelistą wimpergą; widać dziesiątki misternie rzeźbionych postaci



Zbliżenie na bogate sceny figuralne tympanonu

Na moment, by odpocząć od katedry, spójrzmy na plac katedralny



Gdzie tańcowali Obeliks z Asteriksem, niestety uparcie uciekając mi z kadru :nuts:


Ten widok masywu zachodniego "od podwórza" pokazuje nieźle jak bardzo przerasta on monumentalnością spokojną w sumie bryłę katedry



To czego brakuje mi w polskim gotyku... cudowny rytm przyporowych łuków, pinakli i maswerkowych balustrad



Fasada północnego transeptu - górą jeszcze romanizm, dołem późnogotycka kruchta, a nad tym wszystkim w tle średniowieczny skyscraper

Rewelacja, kontynuuj proszę.

^^ Dzięki! Mówisz i masz

Romański transept raz jeszcze. Bardzo mi się podoba ten lekko różowawy kolor kamieni, z których budowano monumentalne budowle nie tylko Strasburga, ale też całego regionu, który tu mam zamiar pokazywać. To piaskowiec z pobliskich gór, Wogezów.



Poniżej wspaniały koronkowy portal. Francuski późny gotyk flamboyant w pełnej krasie



Posągi portalu



Z tej perspektywy masyw katedry zyskuje niespodziewaną dynamikę



W odbiegających od placu katedralnego uliczkach rzucają się w oczy przepięknie utrzymane szkieletowe domy



To nie tylko proste belki, wiele z nich ma doprawdy budzące podziw snycerskie zdobienia

w Strasburgu byłem na przełomie kwietnia i maja, samo miasto nie zrobiło na mnie szczególnego wrażenia, ale trzeba przyznać że jest ładne i zadbane, jednak nie w takim stopniu jak miasta niemieckie. Co innego katedra. Na zdjęciach nie widać tego jak ogromna jest to konstrukcja, ale wrażenie robi niesamowite. Nie chce przesadzić, ale w porównaniu z Warszawskim PKiNem mimo prawie 100m różnicy wysokości optycznie sprawia wrażenie wyższej, czy może lepszym określeniem będzie większej.

Miasto jak miasto, eleganckie ale można wręcz powiedzieć że stare miasto jest katedrą przytłoczone. Do optycznego efektu monumentalności dokładca się myślę ciasna stara zabudowa, spośród której wyrasta, nie tak jak na przykład katedra paryska, która wznosi się pośrodku pustej przestrzeni. Poza katedrą właściwie jedynym miejscem, które zrobiło na mnie wrażenie była Mała Francja, o której wkrótce

:cheers:







Południowy transept; gdzieś między romanizmem a gotykiem; szczególnie podwójny portal



Warto zwrócić uwagę na ten średniowieczny zegar



Nie wyszły mi niestety zdjęcia z wnętrza, zaskakująco małego i ciemnego.
Żegnamy wreszcie katedrę i zatrzymujemy się jeszcze na chwilę na placu, by spojrzeć na kamieniczki naprzeciwko. Wreszcie przynajmniej na szyldzie trafił się jakiś bocian. Chociaż bociany są jednym z symboli Alzacji, trudno zobaczyć je w realu. Zupełnie inaczej niż u nas

Idziemy przez strasburską starówkę do Małej Francji. Po drodze mijamy nieznany mi z nazwy potężny kościół, na oko wczesny gotyk



La Petite France, to niezwykle malownicza dzielnica rozrzucona na kilku wysepkach opływanych przez cztery kanały rzeki Ill. Ta dawna dzielnica garbarzy i młynarzy mimo turystów zachowała wiele specyficznego uroku. Udekorowane gąszczem kwiatów mosty, domki z pruskiego muru, mnóstwo knajpek i przepływające łódki tworzą miłą i nieco kameralną atmosferę. Kiedy zwiedzaliśmy ją wieczorem, na szczęście nie spotkaliśmy opisywanego w przewodnikach tłumu turystów



Ach te knajpki! Tylko siąść i cieszyć się upalnym wieczorem...



W tle wieże średniowiecznego mostu Ponts-Couverts, strzegące kiedyś wodnej drogi rzeką Ill



Samochody parkują nawet na mostach



Dwa kroki dalej i nie ma już niemal nikogo

Tutaj akurat niemiecki czarno-biały porządek. Czy to zdjęcie dobrze uzasadnia środkową część podtytułu?





Bywa dość ciasno



Wypieszczone pelargonie i surfinie stanowią miłe urozmaicenie kolorystyczne





Gdyby nie te samochody powiedziałbym: iście średniowieczna scenografia

Skoro tak to skomentuje
1. Mannheim a nie Manheim
2. Wydaje mi się, że polska nazwa to Wirtembergia
3. Mannheim to już chyba nie Oberrhein
Czekam na ciąg dalszy!

matizz said:

Ta relacja to pozostałość po lipcu 2004, kiedy spędziłem tydzień w Manheim (skąd zdjęć niestety nie mam) i robiłem różne krótsze i dłuższe wypady w okolice. Będzie więc bardzo wyrywkowo, ale mam nadzieję choć trochę ciekawie, bo okolice te są niezwykle malownicze i atrakcyjne, a o ich ich podstawowych cechach IMO - jest w tytule

Oczywiście nie ma sensu stricte w polskim nazewnictwie czegoś takiego jak Górna Nadrenia (przynajmniej ja się z takim nie spotkałem), ale według mnie to najfortunniejsze tłumaczenie niemieckiego określenia Oberrhein, odnoszącego się z grubsza do tego regionu. Prezentowane miejsca będą generalnie pochodzić z południowo-zachodniej części Niemiec (czyli głównie z Nadrenii-Palatynatu i Badenii-Wirtenbergii) i z leżącej po drugiej stronie Renu francuskiej Alzacji (a konkretnie dwu miast - Strasburga i Kolmaru.

Zapraszam do oglądania i komentowania

Click to expand...

Rzecz jasna, Mannheim i Wirtembergia - literówki najczęściej zjawiają się jak się szybko pisze nazwy w obcych językach

Jak napisałem - "z grubsza" Oberrhein, bo tak naprawdę trudno znaleźć dobre zbiorcze określenie dla obszaru który odwiedziłem. Trzymałem się geograficznego, nie regionalnego znaczenia, a według niego Mannheim zalicza się tu jak najbardziej. Link do niemieckiej wiki: http://de.wikipedia.org/wiki/Oberrhein



Ale będą też w wątku tereny na północ od Mannheim, już w Nadrenii-Palatynacie, aż po Rheintal. Będzie też troszkę Bodensee, a teraz jesteśmy wszak we Francji, więc nazwę Górna Nadrenia traktuję czysto orientacyjnie. Jeśli przychodzi ci do głowy lepsze określenie, chętnie je wykorzystam

Zapraszam do dalszego oglądania jutro!

z przedstawionej definicji w wikipedii wynika, że Oberrhein dotyczy raczej nazwy odcinka Renu a nie jakiegos regionu
Ale mniejsza o to, czekam na fotosy

Dokładnie, post wyżej napisałem "trzymałem się geograficznego, nie regionalnego znaczenia", mając na myśli tereny leżące w pobliżu górnego odcinka Renu (czyli Oberrhein, ale Oberrhein to też region o dwóch co najmniej znaczeniach). Więc idąc za polską etymologią typu - okolice Górnego Sanu=Górne Nadsanie i tak dalej, nazwa jest dopuszczalna. Ale to nijak się ma do samych zdjęć, więc EOT

Całkiem miłe te malutkie tarasiki nad wodą. Ja w każdym razie bym takim nie pogardził





Knajpiane ogródki także wchodzą na drewnianych palach do rzeki





W strasburskich knajpkach można zjeść typowe alzackie danie tarte flambee, czyli skrzyżowanie pizzy z tartą. Palce lizać :eat:

My tymczsem opuszczamy Małą Francję przechodząc przez kamienny most. Po klimatycznych szkieletowych domkach - cóż za zgrzyt architektoniczny po prawej



I po drodze na prowadzący do Niemiec most - nie mogło zabraknąć przystanku przy tej grubej beczce... Nie pamiętam co tam się mieści - stary silos czy nowoczesna wariacja na temat wyszczerbionej ściany Koloseum



No i cóż, zaszło słońce, nawet flagi nieruchomo zasnęły... i tak skończyła się moja wizyta w Strasburgu.



Colmar next...
Może jakieś komentarze, to zacznę od nowej strony?

^^ yes, yes yes.


Prawie jak miejska wioska z relacji Taipei Walkera.




Faktycznie fajne te tarasy, ale ja osobiście wolałbym w mniej eksponowanym na turystów miejscu

z parlamentem sie widze dosc obscesowo obszedles...
W srodku fajnie tez wyglada ten silos