De foto's zijn gemaakt tijdens een interrailreis afgelopen zomer. Ik heb nu in de kerstvakantie pas de tijd gehad om een verslagje in elkaar te zetten.
Na in Nederland te zijn gestart en door respectievelijk de landen Duitsland, Polen, Tsjechië, Slowakije, Hongarije, Servië, Bulgarije, Roemenië en opnieuw Bulgarije te zijn gegaan eindigde mijn drieweekse treinreis van afgelopen zomer in de voormalige Ottomaanse hoofdstad Istanbul. Dit is de tweede serie die ik plaats van deze reis. De eerste was
Warschau, dus zoals je merkt plaats ik de series niet in chronologische volgorde. Maar dat mag de pret niet drukken, uiteindelijk zal het reisverhaal compleet zijn.
Op 20 juli stapten we rond het middaguur in Boekarest op de éénmaal daagse rechtstreekse trein naar Istanbul. Deze reis, volgens het spoorboekje van negentien uur bracht ons naar onze eindbestemming. We waren inmiddels ervaren met de stiptheid van treinen op de Balkan, dus we hadden al een vertraging van 2 á 3 uur ingecalculeerd. Op 21 juli, exact een etmaal nadat we op waren gestapt in Boekarest kwamen we aan op station Istanbul Sirkeci, eindpunt van de reis en overigens ook het eindstation van de fameuze Oriënt-Express.
We verbleven er 4 nachten, op de laatste dag vlogen we in de vroege ochtend weer naar huis en dus hadden we drieënhalve dag om de stad te verkennen. Dat was eigenlijk te kort, je zou er gemakkelijk een stedentrip van een week voor uit kunnen trekken. Ik vond Istanbul een geweldige stad, vooral door haar bijzondere ligging, rijke geschiedenis én vanwege de alomtegenwoordige geur van gebraden vlees. Hoewel het hartje zomer was, vond ik het weer ook erg aangenaam. De zon schijnt wel volop en het is dertig graden, maar echt niet veel warmer. Het was in ieder geval een hele verademing na de hittegolf die we in de week ervoor op de Balkan gehad hadden, waarbij temperaturen opliepen tot tegen de 40 graden.
Behalve de enorm toeristische, maar met wereldberoemde juweeltjes bezaaide wijk Sultanahmet heb ik ook geprobeerd om wat volksbuurtjes vast te leggen.
Enjoy! :cheers:
Sultanahmet – dit is het voormalige Constantinopel en hier liggen o.a. de Hagia Sophia, de Blauwe Moskee en het Topkapipaleis op een zakdoek
01. Laten we meteen maar beginnen met de Hagia Sophia, misschien wel het mooiste gebouw dat ik ooit bezocht heb.
02.
03.
04. Schitterende koepel
05. Maïskolfverkoper voor de poort richting het Topkapipaleis
06. Blauwe Moskee / Sultanahmet Moskee
07.
08. Basilica Cisterne, een zesde-eeuwse ondergrondse wateropslagplaats aangelegd tussen ongeveer 532 en 542.
09. Nabij de Grote Bazaar
10.
11.
12.
13. De Grote Bazaar, mierennest. Verder dan deze gang ben ik niet gekomen, was mij te druk.
14.
15.
16. Uitzicht vanaf het hostel waar we verbleven.
17.
Tot zover de foto’s uit van Sultanahmet
Fatih & Çarşamba – deze wijken rond de Fatih Moskee behoren tot de meest traditioneel conserfatief-islamitische van Istanbul, doordrongen van de Islam
Tijdens mijn wandeling door deze wijk ben ik in bepaalde delen tientallen mannen met lange baarden en mannen en vrouwen gekleed in volledig dekkende gewaden tegen gekomen, ik waande me in Saoedi-Arabië. Helaas is het me niet echt gelukt om die Islamitische sfeer vast te leggen. De mensen keken me weg als ik de camera tevoorschijn haalde en dat terwijl ik gewoon een straat wilde fotograferen. Het fotograferen van de Turken met een Arabisch uiterlijk heb ik dus maar helemaal achterwege gelaten en ik heb de wandeling met de camera opgeborgen afgemaakt. Spijtig genoeg heb ik geen beeldmateriaal, maar het was erg fascinerend om te zien.
Ik werd trouwens sowieso al de hele tijd aangesproken en lastiggevallen door op straat spelende kinderen, het was zaterdag, dus het stikte ervan. Dat was geen vriendelijk volk. (De mensen in de wijk die ik de dag erop zou bezoeken zouden overigens precies het tegenovergestelde zijn, gelukkig. Daarover later meer.)
18. Het Aquaduct van Valens uit het jaar 373
19.
20. De wijk wordt gekenmerkt door enorm steile wegen en trappen
21.
22. Fatih Moskee
23. De Hagia Sophia in de verte
24.
25.
26.
27.
28. Prachtige, vaak vervallen houten panden
29.
30.
31. Hierna ging de camera in de tas
Eminönü – grenzend aan de Gouden Hoorn en Sultanahmet is dit de plek waar menigeen zijn maag komt vullen
32. Galatabrug
33.
34.
35.
36. Eettentjes langs de Gouden Hoorn
37. Drijvende keukens
38.
Galata – een wijk aan de andere kant van de Gouden Hoorn met de bekende toren
39. Aan de oevers van deze kant van de Gouden Hoorn is het beduidend minder druk.
40.
41. Vanaf de Galatatoren
42.
43.
44.
45. Topkapipaleis
46. Hagia Sophia
Beyoğlu – dé uitgaanswijk van de stad, maar rondom de uitgaansgelegenheden bevindt zich een interessante volkswijk
47.
48.
49.
50.
51. Ik maakte de wandeling op een zondagmiddag, dat verklaart het aantal “hangende” mannen overal op straat.
52.
53.
Waar de mensen in Fatih en Çarşamba verre van sympathiek waren, was het hier precies het tegenovergestelde. Er werd regelmatig vriendelijk naar me geknikt en ik werd uitgenodigd om aan te schuiven om een spel mee te spelen.
54. Zondag vermaak #1: het spel “Okey” is erg populair in Turkse koffiehuizen
55.
56. Zondag vermaak #2: schiettent
57. Zondag vermaak #3: kaartje leggen
We zijn aangekomen bij het moderne gedeelte van Beyoğlu waar de vele cafés en winkels te vinden zijn.
58. Rue Française
59. Istiklal Caddesi is de belangrijkste winkelstraat van Istanbul
60. Aan het eind van de Istiklal Caddesi ligt het Taksim plein, wat wordt beschouwd als het hart van modern Istanbul. Het standbeeld is in 1928 geplaatst ter ere van de grondlegging van de Republiek Turkije.
61. Op het Taksim plein zijn regelmatig betogingen en protesten, zo ook vandaag.
Dat was het, bedankt voor het kijken!
Reacties worden altijd erg op prijs gesteld!
