Joined
·
133,534 Posts
Kratovo is a small picturesque town in Macedonia, one of the regions' living museums. It is the seat of Kratovo Municipality. It lies on the western slopes of Mount Osogovo at an altitude of 600 metres (2,000 ft) above sea level. Having a mild and pleasant climate, it is located in the crater of an extinct volcano. It is famous for its bridges.
During the reign of the Serbian noblemen in 1282, Kratovo had become a mining centre, thanks to the experienced Saxon, i.e. from Saxony or, presumably, from Flanders, miners who came to activate the mine. The importance of Kratovo can be judged through the visit of Sultan Murad who together with his army headed towards Kosovo, but stayed in Kratovo in order to visit the already famous town of gold and silver.
The mining exploitation continued, until the Karposh's Rebellion in 1689, when the town was devastated and the mine closed. In 1805 the mine was rented by Ali-Beg Majdemdzija and the work continued. According to the writings of Amu Bue, the town had 56,000 inhabitants 1836. Until the end of the 19th century the town rapidly stagnated and the once most beautiful "Čarsija", with goldsmith and silversmith shops, decayed.
Today's Kratovo has many characteristics of the past times. Once there were 12 towers, but now one can notice six towers which primarily served miners, chiefs and guards. The Kratovo bridges are another characteristic of this town made by old masters. The town has unique and interesting architecture from the 19th century and a unique Art gallery of children's drawings, with pictures by Kratovo children which have won numerous prizes at different international exhibitions.
Currently many organizations are working on rebuilding the city. One of the most valiant of these efforts comes from a the University of Florida Engineering Without Borders program who are currently working on the development of a sustainable solid waste system to aid the efforts of Macedonia in attaining recognition in the European Union.
Situated in the north, the locals traditionally speak in the Kumanovo-Kratovo dialect of the language, regarded as one of the Torlakian speech forms as it shares more in common with the features of southern Serbia and northwestern Bulgaria, than with the standard Macedonian language based in Prilep.
Sreska kulaКратово се наоѓа во североисточниот дел на Македонија, сместен во гролто на изгаснат вулкан. Градот е еден од најстарите градови во Македонија и на Балканот. Во 2002 година градот имал 6,924 жители
Постојат повеќе примери за изворот на името на градот Кратово. Името Кратово доаѓа од местоположбата на градот, кој лежи на вулканска подлога, односно вулкански кратер. Според преданието, градот го добил името по зборовите „кират-ова“, по името на тврдината на бреговите на Кратовска Река, урната од турците. Бо времето на Византија, градот е наречен „Коритос“ или „Коритон“
Подрачјето било населено уште во римско време. Градот бил познат како рударски град под името „Кратишкара“, кој ѝ припаѓал на римската провинција Дарданија. Во Византискио време, Кратово е познато како „Коритос“ или „Коритон“, што ја објаснува и неговата местоположба, „корито во које се наоѓа градот“. Во времето на владеењето на Стефан Немања, во 1189 година, Кратово било присвоено кон Србија, под Србска надвласт со градот властувал деспотот Јован Оливер. Зa постоењето на Кратово разкажувал Хомеровиот еп "Илијада" во VI в.п.н.е. Како доказ служат и монетите од времето на Адолион Пајонски, крал кој владеел од 315 до 285 г.п.н.е. Во тоа време, градот тргувал со злато, сребро и бакар. Градот го посетил и турскиот Султан Мурат. Од 1689 до 1805 градот бил запустен. Во втората половина на 14 век, Кратово подпаѓа под Отоманска империја. Во 16 век и во 17 век, во составот на новоосвоените територии на Османлиското царство, градот станал подрачен центар
Во 1836 година, градот имал 56 000 жители.[4] Во втората половина на 19 век, бројот на населението било неизменето. Во турските записи пишува дека од 303 жители, 74 биле исламизирани, што во тогашна Македонија, Кратово спаѓал меѓу градовите кои биле најнаселени со муслимани
Кратово во средниот век бил познат по своеата Кратовско книжевно училиште, које заедно со книжевното училиште на манастирот Св. Гаврил Лесновски биле особено активни од 12 век до 14 век. Во училиштата се препишувале стари книги, и се пишувале нови текстови од црковна содржина, со што Кратово во раниот среден век станал културен центар.
Кратово ги има следниве културни установи: музеј на град Кратово, домот на културата и градска библотека. Од образовни институции има, едно средно училиште ДСУ "Митко Пенџуклиски", детската градинка „Царка Андреева“, итернат, приватно училиште за странски јазици и едно основно ОУ "Кочо Рацин".
Во Кратово има три православни цркви. Во време на турското владеење градот имал преку 20 цркви, од кои се пронајдени остатоци.
* црквата “Св. Никола-чудотворец” во Царина маала, обновена 1848 год.
* црквата “Св.Јован Претеча” - во средна маала, обновена 1836 год. и
* црквата “Св.Ѓорѓи Кратовски” сместена во старите гробишта. Таа била посветена на единствениот маченик, прогласен за светец од Кратово од 16 век “Св.Ѓорѓи Кратовски” кој поради својата вера во христијанството бил спален 1515 год. во Софија. Во негова чест и слава и во чест на зачекорувањето во третиот сехристијански Милениум, Советот на општината Кратово го прогласил празникот “Свети Ѓорѓи Кратовски” за патронен празник на градот кој се слави на 24 февруари, а светецот “Свети Ѓорѓи Кратовски” станал симбол и заштитник на градот и општината.
Кратово е изградено со типична старогратска македонска архитектура, и е познато по своите кули и мостови. Во гардбите е значителен каменот и дрвната конструкција, пересте и плитар, со што на градбите им овозможува еластичнот и цврстина. Стреите и таваните биле украсувани со декоративни штички. Чардаците на секоја куќа се посебно обележие на кратовската куќа. Од чардакот зависела и обликата на куќата. Вратите на куќите се еден од најубавите и најобработени детаљи, тие се како еднокрилни или пак двокрилни. Во минатото секоја кратовска куќа имала бања за капење. Како посебна просторија во куќата имала огниште, кое служело за загревање на просториите и за готвење храна
Zlatkova kula
Simiceva kula
Saat kula
