Toen het spoor in Eindhoven nog laag lag en verder naar het zuiden, maar lang niet alleen dat. Heel de dorpse structuur was er nog, je had één drukke spoorwegovergang naar Woensel waar je meteen binnen was.
Wat je aan de westkant (links) ziet is nog de oude spoorweg naar Valkenswaard en België (ik kan nog steeds janken dat die is opgeheven) en die flat links, tussen dat en de spoorlijn ligt tegenwoordig de Mathildelaan. De oostkant is nog vrij rustig, de TU was nog geen sprake van en zo zie je aan zowel de oost- als westkant diepe agrarische inhammen in de stad.
Later zal de structuur drastisch veranderen. De strijdende partijen hadden natuurlijk een handjevol van het bombarderen van het technologisch interessante Eindhoven (waarna een paar grote lege vlakten ontstonden), maar de echte afbraak werd in de jaren '50 ingezet waardoor van dat grote Woensel op deze foto nog slechts één straat resteert en de rest veranderd is in brede autoboulevards (jaren 60), lege grasvelden, ruim opgezette rijtjeshuizen en appartementen (jaren 60-80, heel geleidelijk aan opgebouwd) en nog wat kantoren, van oké via saai tot braakneigingopwekkend lelijk (de pilvormige ramen). En er blijft niet alleen nog altijd legio ruimte over, men vraagt zich anno 2017 sterk af hoe breed dat Fellenoord wél zou moeten zijn.
Maar het moge duidelijk zijn: eigenlijk is bijna niks wat het ooit geweest is, alleen de Witte Dame en een paar andere gebouwen van Philips en in het oude centrum staan nog overeind, en nog een paar huisjes in die ene lange straat door Woensel.
