[Polska] Nieregularnik Tomeyka :)

Oj tam oj tam, golić nogi, no wiecie co, żebym się w zimie zaziębił hno: Wiecie jak to futerko grzeje?
A grzyby to uciekają, jak moje nogi zobaczą.

4. Sobie puszczam.


5. A tu widok w stronę Ustki. Dzięki lusterku tego drgającego powietrza można zobaczyć nad lasem i klifem dźwigi w porcie, odległym o ponad 15 kilometrów.
Albo wiatraki na jakiejś farmie po drodze, ale ta pierwsza wersja fajniejsza, to jej się będę trzymał.


6. A tu plaża w Rowach, w głębi wzniesienie Dębowej Góry przy Dębinie.

7. O, ponudzę was. Na zdjęciu takie fajne coś, co mnie bardzo ciekawiło. Chyba rozgrzane powietrze tworzyło takie lusterko, podnoszące obraz w górę, mimo zakrzywiającej się płaszczyzny naszej uroczej planety. Minusem takiej obróbki obrazu było pojawienie się rozciągnięcia obrazu - widać tkie pasmo rozciągnięte w pionie. Przyroda chyba nie jest ekspertem w fotoszopie.


8. I teraz szeroko. Szukałem miejsca, gdzie się to zaczynało, i wyszło mi, że początek tego złudzenia optycznego był jakieś 7-8 kilometrów ode mnie.


9. Brzeg. Szukałem najbardziej kiczowatego ujęcia, jak się zbliżę do ideału to dajcie znać.

Dalszy ciąg plażowego zanudzania. Żeby te nieliczne osoby, które nieszczęśliwy los zaprowadził w otchłań (na razie dość płytką) tego wątku nie straciły do reszty ducha, powiem tylko, że z każdym nudnym zdjęciem zbliżamy się do Gdańska, a tam jest parę pstryków, które nie są najbardziej nieudanymi zdjęciami na tej planecie. Ale że porządek zawsze musi być, bo bez porządku nie da się żyć, to wątek ten będzie pełzł przed siebie w spacerowym tempie urlopowicza w grząskim plażowym piasku, i to chronologicznie. Dlatego nie zdziwcie się, gdy na Gdańsk jeszcze kilka dni będzie trzeba poczekać.

10. A tu zjawisko cokolwiek ciekawe. Wodą dobiegał głuchy huk czy grzmot i nad horyzontem wznosił się biały pióropusz, wreszcie po dłuższym czasie dobiegał też przytłumiony odgłos wybuchu. Widok w stronę Ustki, a konkretnie odległego o dwadzieścia kilka kilometrów poligonu morskiego, na którym odbywały się akurat największy w tym roku ćwiczenia na Bałtyku - Baltops 2014. A co do dźwięku - w wodzie rozchodzi się z prędkością 1,5 km/s, nic dziwnego, że dobiegał niemal równocześnie z widokiem kilkudziesięcio (jak nie stu czy dwustumetrowego) piuropusza wody. A widok ten zawdzięczałem widocznemu zwierciadełku nad wodą, którym od kilku zdjęć się tu zachwycam


11. A tu opadają pióropusze po wybuchach. Wprawdzie aktualne Baltopsy to blady cień tych z lat 80-ych, kiedy US Navy potrafiła w ramach demonstracji siły Sowietom posłać na środek Bałtyku pancernik Iowa z potężną osłoną, ale i tak zgrupowanie w trakcie tegorocznych ćwiczeń stanowiło największą siłę uderzeniową na Bałtyku.


12. Obiecuję, to już ostatnie zdjęcie tego zwierciadełka. Naprawdę, teraz będą już zdjęcia z podkręconymi kolorami, ładnym piaseczkiem, trawką, idyllyczne zachody słońca itp.