Joined
·
12,301 Posts
Afgelopen maand ging een lang gekoesterde wens van mij in vervulling: een reis naar Tibet. We hadden al 2 keer eerder gekeken of het haalbaar was, maar schrokken steeds van de bureaucratie en de plots veranderende regels. Waar het op neerkomt is: je betaald veel geld en dan moet je maar hopen dat je binnenkomt.
Zoals sommigen van jullie weten werd ik vorig jaar ernstig ziek (de gevreesde K, inmiddels ben ik gelukkig weer helemaal schoon na maandenlange slopende behandelingen) en na het goede nieuws ontvangen te hebben, besloten we ditmaal gewoon te gaan. Je leeft tenslotte maar één keer.
Met het Chinees visum in de hand boekten we de reis via Tibetonline.nl (aanrader!). De extra vergunning om Tibet binnen te komen, kan pas ongeveer een week van te voren aangevraagd worden. In die tijd bezochten we Beijing en Chengdu. Twee dagen voor ons geplande vertrek naar Tibet kwam het verlossende woord: bij de receptie van ons hotel in Chengdu was de Tibet Permit gearriveerd. We mochten!
1) We vlogen direct van Chengdu naar Lhasa, de hoofdstad van Tibet, op 3600 meter hoogte. Lhasa zelf is geen bijzondere of mooie stad. Er zijn best wel een handvol fraaie straatjes, maar als geheel is er vrij weinig fraais te zien. Met één uitzondering, het wereldberoemde Potala Paleis.
2) Het Paleis torent boven de stad uit en de belangrijkste vertrekken (die van de Dalai Lama) bevinden zich op zo'n 4000 meter hoogte.
3) De zigzag vormen rechts zijn de trappen die naar boven leiden. Het Potala Paleis bezochten we pas op onze 3e dag in Lhasa: de eerste twee dagen waren rustdagen om aan de hoogte te wennen. Vooraf had iedereen zich wat zorgen gemaakt over mij, gezien mijn medische achtergrond, maar uiteindelijk was ik de enige van de 4 die helemaal nergens last van had. De klachten van de anderen varieerden van hoofdpijn tot misselijkheid.
4) De trappen, van onderaf gezien. Even moed verzamelen en klimmen maar!
5) Dit werk.
6) De hoofdingang bevindt zich een beetje aan de zijkant. Binnenin mochten geen foto's gemaakt worden, dus...
7) ...is de volgende foto alweer buiten. Het uitzicht vanaf de paleispleinen is fraai, maar de stad eronder is (zoals je misschien wel kan inschatten) niet bijzonder.
8) Bij nacht.
9) Zoom.
10) Na 3 dagen Lhasa kwam wat voor mij het hoogtepunt was: een onvervalste road trip van 7 dagen door de Tibetaanse wildernis. Even voltanken en gaan!
11) Rond Lhasa liggen veel groene velden, het is dan ook een waterrijk gebied. Qua gewassen is er voor een Nederlander geen reden tot heimwee: hier groeit gerst.
12) De wegen rond Lhasa zijn nog druk, naar lokale maatstaven.
13) Maar al snel trok het landschap open en werd het rustiger. Het onaflatende samenspel tussen de hemel en de aarde, die zich nergens anders dichterbij elkaar bevinden, blijft fascineren. Weersomslagen zijn plotseling en het licht verandert voortdurend.
14) Water genoeg in dit deel van de wereld. Juli is dan ook nog de natste maand in Tibet.
15) En ook aan gebedsvlaggen geen gebrek. Inmiddels bevonden we ons in redelijke eenzaamheid. Het Tibetaanse landschap is besprenkeld met allerlei heiligdommen waaromheen je vaak veel bontgekleurde gebedsvlaggen ziet wapperen.
16) Doorkijkje.
17) Onderweg naar het plaatsje Samye, waar een belangrijk Boeddhistisch klooster staat, wordt het landschap er voortdurend mooier op.
18) Al rijdend gemaakt.
19) Onvervalste uiterwaarden! Een woord dat ik onze gids geleerd heb, omdat het Tibetaans er geen woord voor heeft.
20) Wie naar Samye wil, moet eerst omhoog. Dat komt in Tibet wel vaker voor.
21) De één doet het wat sneller (en schoner!) dan de ander.
22) Gebedstorentjes (of zoiets).
23) Fraaie wegen.
24) En op het hoogste punt van de pas weer genoeg gebedsvlaggen.
25) Nou vooruit, nog één keer het uitzicht.
26) Het klooster in Samye. Ook hier geldt: geen foto's binnenin. Uiteindelijk heb ik niet zoveel foto's aan de heiligdommen overgehouden. Dat is wat mij betreft geen drama, ik kwam er hoofdzakelijk voor de natuur, deels voor de cultuur, maar de godsdienst is niet echt mijn ding.
27) Samye verlieten we een dag later via de andere kant, door de vallei. Over lege wegen.
28) En langs de rivier.
29) Water, bomen, bergen, hemel.
30) Onze volgende bestemming was het hemelsblauwe Yamdrok meer. Om daar te komen, moest wel eerst de Kampala Pass getrotseerd worden. We zouden stijgen tot net boven de 5000 meter.
31) Gebedsvlaggen. Sommigen zijn aan een wasbeurt toe.
32) Hoog, hoger, hoogst.
33) Het Yamdrok meer! We staan inmiddels ruim boven de 5000 meter en kijken naar beneden. Het meer zelf ligt op zo'n 4400 meter. Let even goed op de gele koolzaadvelden langs het meer en onthoud ze voor de volgende foto.
34) Zie de auto's en de mensen langs de waterkant. Zoveel lager is dat dus.
35) Ondergetekende nam voor de goede orde ook nog even een telefoonfoto. Hoogtevrees is niet één van mijn, anderzijds talrijke, tekortkomingen.
36) Het meer kronkelt zich om de bergen heen en is in totaal 72km lang!
37) De waterkant.
38) We reden nog een heel stuk langs de oever. Het water is onbeschrijflijk diepblauw. Dat komt er in de foto's niet echt goed uit.
39) Wolken en in de verte besneeuwde bergtoppen.
40) Daar dus.
41) We rijden weer verder, op weg om de besneeuwde pieken van dichterbij te inspecteren.
42) Het landschap wordt gestaag ruiger.
43) We komen dichterbij.
44) Sneeuw en gletsjers!
45) Zoom.
46) Zoom.
47) Ons reisgezelschap is te midden van al dit natuurschoon nietig. Erg nietig.
48) Het woeste landschap duurt voort, de enige beschaving een verlaten asfaltweg.
49) De lokale bewoners: jakken.
50) We naderen een stuwmeer. Tibet haalt steeds meer energie uit water, maar de Centrale Overheid in Beijing heeft de bouw van stuwdammen drastisch vertraagt toen bleek dat ze het aardbevingsrisico verhoogden.
51) Het stuwmeer. We bevinden ons op ongeveer 4400 meter hoogte, het meer ligt lager.
52) Ondergetekende.
53) Langzaam komt er een einde aan onze tocht. We dalen terug af richting Lhasa en de omgeving wordt weer groener.
54) Het lichtspel geeft ons nog een mooi afscheidscadeau.
55) Maar dan valt de schemer, op deze 7e en laatste dag, toch echt in. Lhasa ligt al om de hoek en de road trip is jammer genoeg voorbij.
Bedankt voor het kijken!
Zoals sommigen van jullie weten werd ik vorig jaar ernstig ziek (de gevreesde K, inmiddels ben ik gelukkig weer helemaal schoon na maandenlange slopende behandelingen) en na het goede nieuws ontvangen te hebben, besloten we ditmaal gewoon te gaan. Je leeft tenslotte maar één keer.
Met het Chinees visum in de hand boekten we de reis via Tibetonline.nl (aanrader!). De extra vergunning om Tibet binnen te komen, kan pas ongeveer een week van te voren aangevraagd worden. In die tijd bezochten we Beijing en Chengdu. Twee dagen voor ons geplande vertrek naar Tibet kwam het verlossende woord: bij de receptie van ons hotel in Chengdu was de Tibet Permit gearriveerd. We mochten!
1) We vlogen direct van Chengdu naar Lhasa, de hoofdstad van Tibet, op 3600 meter hoogte. Lhasa zelf is geen bijzondere of mooie stad. Er zijn best wel een handvol fraaie straatjes, maar als geheel is er vrij weinig fraais te zien. Met één uitzondering, het wereldberoemde Potala Paleis.

2) Het Paleis torent boven de stad uit en de belangrijkste vertrekken (die van de Dalai Lama) bevinden zich op zo'n 4000 meter hoogte.

3) De zigzag vormen rechts zijn de trappen die naar boven leiden. Het Potala Paleis bezochten we pas op onze 3e dag in Lhasa: de eerste twee dagen waren rustdagen om aan de hoogte te wennen. Vooraf had iedereen zich wat zorgen gemaakt over mij, gezien mijn medische achtergrond, maar uiteindelijk was ik de enige van de 4 die helemaal nergens last van had. De klachten van de anderen varieerden van hoofdpijn tot misselijkheid.

4) De trappen, van onderaf gezien. Even moed verzamelen en klimmen maar!

5) Dit werk.

6) De hoofdingang bevindt zich een beetje aan de zijkant. Binnenin mochten geen foto's gemaakt worden, dus...

7) ...is de volgende foto alweer buiten. Het uitzicht vanaf de paleispleinen is fraai, maar de stad eronder is (zoals je misschien wel kan inschatten) niet bijzonder.

8) Bij nacht.

9) Zoom.

10) Na 3 dagen Lhasa kwam wat voor mij het hoogtepunt was: een onvervalste road trip van 7 dagen door de Tibetaanse wildernis. Even voltanken en gaan!

11) Rond Lhasa liggen veel groene velden, het is dan ook een waterrijk gebied. Qua gewassen is er voor een Nederlander geen reden tot heimwee: hier groeit gerst.

12) De wegen rond Lhasa zijn nog druk, naar lokale maatstaven.

13) Maar al snel trok het landschap open en werd het rustiger. Het onaflatende samenspel tussen de hemel en de aarde, die zich nergens anders dichterbij elkaar bevinden, blijft fascineren. Weersomslagen zijn plotseling en het licht verandert voortdurend.

14) Water genoeg in dit deel van de wereld. Juli is dan ook nog de natste maand in Tibet.

15) En ook aan gebedsvlaggen geen gebrek. Inmiddels bevonden we ons in redelijke eenzaamheid. Het Tibetaanse landschap is besprenkeld met allerlei heiligdommen waaromheen je vaak veel bontgekleurde gebedsvlaggen ziet wapperen.

16) Doorkijkje.

17) Onderweg naar het plaatsje Samye, waar een belangrijk Boeddhistisch klooster staat, wordt het landschap er voortdurend mooier op.

18) Al rijdend gemaakt.

19) Onvervalste uiterwaarden! Een woord dat ik onze gids geleerd heb, omdat het Tibetaans er geen woord voor heeft.

20) Wie naar Samye wil, moet eerst omhoog. Dat komt in Tibet wel vaker voor.

21) De één doet het wat sneller (en schoner!) dan de ander.

22) Gebedstorentjes (of zoiets).

23) Fraaie wegen.

24) En op het hoogste punt van de pas weer genoeg gebedsvlaggen.

25) Nou vooruit, nog één keer het uitzicht.

26) Het klooster in Samye. Ook hier geldt: geen foto's binnenin. Uiteindelijk heb ik niet zoveel foto's aan de heiligdommen overgehouden. Dat is wat mij betreft geen drama, ik kwam er hoofdzakelijk voor de natuur, deels voor de cultuur, maar de godsdienst is niet echt mijn ding.

27) Samye verlieten we een dag later via de andere kant, door de vallei. Over lege wegen.

28) En langs de rivier.

29) Water, bomen, bergen, hemel.

30) Onze volgende bestemming was het hemelsblauwe Yamdrok meer. Om daar te komen, moest wel eerst de Kampala Pass getrotseerd worden. We zouden stijgen tot net boven de 5000 meter.

31) Gebedsvlaggen. Sommigen zijn aan een wasbeurt toe.

32) Hoog, hoger, hoogst.

33) Het Yamdrok meer! We staan inmiddels ruim boven de 5000 meter en kijken naar beneden. Het meer zelf ligt op zo'n 4400 meter. Let even goed op de gele koolzaadvelden langs het meer en onthoud ze voor de volgende foto.

34) Zie de auto's en de mensen langs de waterkant. Zoveel lager is dat dus.

35) Ondergetekende nam voor de goede orde ook nog even een telefoonfoto. Hoogtevrees is niet één van mijn, anderzijds talrijke, tekortkomingen.

36) Het meer kronkelt zich om de bergen heen en is in totaal 72km lang!

37) De waterkant.

38) We reden nog een heel stuk langs de oever. Het water is onbeschrijflijk diepblauw. Dat komt er in de foto's niet echt goed uit.

39) Wolken en in de verte besneeuwde bergtoppen.

40) Daar dus.

41) We rijden weer verder, op weg om de besneeuwde pieken van dichterbij te inspecteren.

42) Het landschap wordt gestaag ruiger.

43) We komen dichterbij.

44) Sneeuw en gletsjers!

45) Zoom.

46) Zoom.

47) Ons reisgezelschap is te midden van al dit natuurschoon nietig. Erg nietig.

48) Het woeste landschap duurt voort, de enige beschaving een verlaten asfaltweg.

49) De lokale bewoners: jakken.

50) We naderen een stuwmeer. Tibet haalt steeds meer energie uit water, maar de Centrale Overheid in Beijing heeft de bouw van stuwdammen drastisch vertraagt toen bleek dat ze het aardbevingsrisico verhoogden.

51) Het stuwmeer. We bevinden ons op ongeveer 4400 meter hoogte, het meer ligt lager.

52) Ondergetekende.

53) Langzaam komt er een einde aan onze tocht. We dalen terug af richting Lhasa en de omgeving wordt weer groener.

54) Het lichtspel geeft ons nog een mooi afscheidscadeau.

55) Maar dan valt de schemer, op deze 7e en laatste dag, toch echt in. Lhasa ligt al om de hoek en de road trip is jammer genoeg voorbij.

Bedankt voor het kijken!