De afwezigheid van sloppenwijken is voor Nederlanders een vanzelfsprekendheid, maar ik heb al gemerkt dat dat zelfs voor Zuid-Europeanen anders ligt, en zeker voor Zuid-Amerikanen. Die laatste groep vindt het blijkbaar haast onvolstelbaar dat we in Nederland geen sloppenwijken hebben. Toen ik in de trein eens op de volkstuinen tussen CS en Sloterdijk wees en zei: "kijk, de sloppenwijken van Amsterdam" werd dat dan ook niet automatisch als een grapje geïnterpreteerd.
Daar staat wel tegenover dat het beeld dat Nederlanders van sloppenwijken hebben erg negatief is. Het gaat in de meeste gevallen om illegaal ontstane, chaotische woonbuurten, maar die zijn niet allemaal onleefbaar en ook lang niet allemaal (meer) arm. Sloppenwijken zijn organische groei in z'n puurste vorm. Strenge ruimtelijke ordening voorkomt sloppenwijken wat dat betreft meer dan welvaart dat doet.
Permanent bewoonde huisjes op volkstuinen mogen, ondanks mijn grapje, wel tellen als het Nederlandse equivalent van sloppenwijken. Ook woonboten zijn ooit zo ontstaan.
Daar staat wel tegenover dat het beeld dat Nederlanders van sloppenwijken hebben erg negatief is. Het gaat in de meeste gevallen om illegaal ontstane, chaotische woonbuurten, maar die zijn niet allemaal onleefbaar en ook lang niet allemaal (meer) arm. Sloppenwijken zijn organische groei in z'n puurste vorm. Strenge ruimtelijke ordening voorkomt sloppenwijken wat dat betreft meer dan welvaart dat doet.
Permanent bewoonde huisjes op volkstuinen mogen, ondanks mijn grapje, wel tellen als het Nederlandse equivalent van sloppenwijken. Ook woonboten zijn ooit zo ontstaan.